به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، امیر انوری‌مقدم گفت: سیاه‌چادر نوعی مسکن عشایری است که از موی بز و توسط زنان عشایر بافته می‌شود که به دلیل خواص ویژه مو از جمله ضد نفوذ بودن در برابر آب در هنگام بارندگی و ارزان‌قیمت بودن، سبک بودن و جمع‌آوری و حمل راحت، جلوگیری از نفوذ حیوانات خزنده و گزنده به داخل چادر و جلوگیری از ورود سرما در زمستان و گرما در تابستان مورد استفاده عشایر قرار می‌گیرد.
وی افزود: سیاه‌چادرهای سیدال اغلب به‌صورت منقوش دارای حاشیه با نقوش ساده و تصاویری از بز کوهی و چوپان در متن سیاه‌چادر است که با رنگ سفید یا کرمی روشن پشم اجرا می‌شود که وجه اصلی تمایز آن با سایر سیاه‌چادرهای منطقه است.
کارشناس پژوهش و مطالعات اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خراسان‌جنوبی عنوان کرد: تولید مواد اولیه از قبیل موی بز و کلیه کارهای مقدماتی تولید از جمله ریسیدن مو، حلاجی و تابانیدن نخ در روستا و با همکاری زنان و مردان انجام می‌گیرد.
انوری‌مقدم تصریح کرد: قدمت یک‌هزار ساله سیاه‌چادر بافی در منطقه به ویژه تولید این دستبافته و ویژگی‌های کیفیتی و زیبایی و تولید بالای سیاه‌چادر در این روستا موجب معروفیت و تمایز سیاه‌چادر آن با سایر نقاط استان شده است.
وی افزود: صادرات سیاه‌چادر بافی سیدال به استان‌ها و کشورهای حاشیه خلیج فارس، افغانستان، پاکستان، ترکمنستان و عراق و در انحصار داشتن بیش از ۹۵ درصد تولید سیاه‌چادرهای عشایری استان از افتخارات صنعتگران این روستا است.
کارشناس پژوهش و مطالعات اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خراسان‌جنوبی با بیان اینکه سیدال تنها روستایی در استان است که صددرصد مردم آن در کار تولید و فروش سیاه‌چادر دخالت دارند، اضافه کرد: در تمام فصول سال کار سیاه‌چادربافی در بیرون از منزل انجام شده و اقتصاد روستا بر پایه دام‌پروری و بافت سیاه‌چادر بنا شده است.
انوری‌مقدم تصریح کرد: همکاری و مهارت مردان روستا در کار نخ‌ریسی با جلک و سنگ جلک و همچنین دوخت نوارهای سیاه‌چادر به یکدیگر، نمایشی زیبا از حمایت خانواده و تشریک مساعی در تولید بالای سیاه‌چادر است.
ساختار طبیعی روستای سیدال که بر روی دامنه‌های منتهی به دره بنا شده به گونه‌ای است که در کف رود و در هر شیله (آبراهه‌های دامنه کوه) محل قرارگیری چند دار سیاه‌چادر است که جلوه چشم‌نواز و شگفت‌آوری از دید گردشگران علاقه‌مند به طبیعت و هنر را به نمایش می‌گذارد.
این مهارت به شماره ۲۲۳۰ در تاریخ ۹۹/۱۰/۱۶ در فهرست آثار معنوی کشور (ناملموس) به ثبت رسید.
