داستان این نمایش که در سال ۱۳۷۶ به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی اجرا شده، درباره بُندار، دانشمندی است که جامِ جهان‌نما را برای جم ساخته است و چنان‌که برمی‌آید بیدخشِ (وزیر) اوست. او با اعتماد کامل، انواع دانش‌ها را به شاه می‌آموزد و جم نیز با این دانش‌ها بر جهان حکم می‌راند. اما جم، بندار را تنها نردبانی از بهر صعود به قله قدرت می‌داند و قدرت نیز چشمانش را کور کرده است. وی بندار بیدخش را فراموش کرده و از بیم اینکه مبادا روزی بندار دانشمند، این دانش‌ها را به دشمنی بیاموزد، او را به زندان «روئینه دژ» که ساخته دست و دانش خود بندار است می‌افکند. بندار در گوشه زندان به گذشته خود می‌نگرد و افسوس می‌خورد که چرا آن اندازه نسبت به شاه خوش‌بین بود و هنگام ساختن «روئینه دژ»، دست‌کم راهی پنهان برای روز مبادای خود هم تعبیه نکرد تا بگریزد.
نخستین بار بیضایی این نمایش را از بهمن سال ۱۳۷۶ تا اردیبهشت ۱۳۷۷ در تالار چهارسوی تئاتر شهر با بازی پرویز پورحسینی (در نقش جَم) و مهدی هاشمی (در نقش بُندارِ بیدَخش) بر صحنه برد.
پس از نمایش این فیلم‌تئاتر، نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری میزبان و علیرضا نراقی منتقد تئاتر برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان برای حضور در این برنامه می‌توانند ساعت ۱۷ به سینماتک خانه هنرمندان ایران مراجعه کنند.
