زندگینامه کلودیا دل گلدین
کلودیا دل گلدین (متولد ۱۴ مه ۱۹۴۶) یک مورخ اقتصادی و اقتصاددان کار آمریکایی است. او استاد اقتصاد هنری لی در دانشگاه هاروارد است. در اکتبر ۲۰۲۳، وی به دلیل "پیشرفت در درک نتایج بازار کار زنان" جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. او سومین زنی است که این جایزه را دریافت می‌کند و اولین زنی است که این جایزه را به تنهایی دریافت می‌کند.
او هم‌مدیر (همراه با کلودیا اولیوتی و جسیکا گلدبرگ) گروه مطالعاتی جنسیت در اقتصاد دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER) و از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۷ مدیر برنامه توسعه اقتصاد آمریکا در NBER بوده است.
گلدین به خاطر کار تاریخی‌اش در مورد زنان و اقتصاد آمریکا شناخته شده است. در مورد این موضوع، مقالات تأثیرگذار او درباره تأثیر قرص ضد بارداری بر تصمیمات شغلی و زناشویی زنان، تحصیل مشترک زنان و مردان در آموزش عالی، تاریخ پیگیری زنان در حرفه و خانواده، نام خانوادگی زنان پس از ازدواج به عنوان یک شاخص اجتماعی، دلایل بیشتر بودن زنان دانشجوی کارشناسی و تاریخچه جدید اشتغال زنان بوده است.
در سال ۱۹۹۰، گلدین اولین زنی بود که در بخش اقتصاد هاروارد دارای سمت دائم شد. در سال ۲۰۱۳ او رئیس انجمن اقتصادی آمریکا بود.
کلودیا دل گلدین و جایزه نوبل اقتصاد
کلودیا گلدین در ۱۴ مه ۱۹۴۶ در برانکس، نیویورک سیتی به دنیا آمد. خانواده او یهودی بودند. پدرش، لئون گلدین، مدیر پردازش داده در شرکت بورلینگتون اینداستریز بود و مادرش، لوسیل روسانسکی گلدین، مدیر مدرسه دولتی ۱۰۵ در برانکس بود. در کودکی، کلودیا مصمم بود باستان‌شناس شود، اما با خواندن کتاب «شکارچیان میکروب» پل دو کرویف در دبیرستان، به باکتری‌شناسی علاقه‌مند شد. در سال دوم دبیرستان، او یک دوره تابستانی در میکروبیولوژی در دانشگاه کرنل گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان علوم برانکس، وارد دانشگاه کرنل شد تا میکروبیولوژی بخواند.
در سال دوم دانشگاه، گلدین در کلاسی با آلفرد کان شرکت کرد که "اشتیاق کامل او برای استفاده از اقتصاد برای کشف حقایق پنهان، برای اقتصاد همان کاری را کرد که داستان‌های پل دو کرویف برای میکروبیولوژی انجام داده بود." در سال ۱۹۶۷، او با مدرک لیسانس اقتصاد از دانشگاه کرنل فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۶۹ مدرک کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از دانشگاه شیکاگو به پایان رساند.
گلدین در سال ۱۹۷۲ مدرک دکترای خود را در سازمان صنعتی و اقتصاد کار از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد. او پایان نامه خود را در مورد برده‌داری در شهرهای جنوب آنتِبلُم نوشت.
از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳، او استاد دستیار اقتصاد در دانشگاه ویسکانسین بود. او همچنین از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۹ استاد دستیار اقتصاد در دانشگاه پرینستون بود. از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۵ او استاد دانشیار اقتصاد در دانشگاه پنسیلوانیا بود و از ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ او استاد اقتصاد در آنجا بود. او در سال ۱۹۹۰ به گروه اقتصاد دانشگاه هاروارد پیوست، جایی که در سال ۱۹۹۰ اولین زنی بود که در آن بخش دارای سمت دائم شد.
گلدین در سال ۲۰۱۳ رئیس انجمن اقتصادی آمریکا و در سال ۱۹۹۹/۲۰۰۰ رئیس انجمن تاریخ اقتصادی بود. او به عنوان عضو چندین سازمان انتخاب شده است، از جمله آکادمی علوم سیاسی و اجتماعی آمریکا، انجمن اقتصاددانان کار، انجمن اقتصادسنجی و آکادمی هنر و علوم آمریکا. او عضو بخش‌های ۵۳ (علوم اجتماعی و سیاسی) و ۵۴ (علوم اقتصادی) آکادمی ملی علوم است. او چندین دکترای افتخاری از جمله سیستم دانشگاه نبراسکا، دانشگاه لوند، موسسه دانشگاهی اروپا، دانشگاه زوریخ، کالج دارتموث و دانشگاه روچستر دریافت کرده است. او از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ سردبیر مجله تاریخ اقتصادی بود.
در سال ۲۰۱۵، با حمایت بنیاد آلفرد پی. اسلون، گلدین و تاتیانا آویلووا چالش زنان کارشناسی در اقتصاد (UWE) را با هدف کاهش شکاف جنسیتی در میان رشته‌های کارشناسی اقتصاد آغاز کردند. یک آزمایش کنترل تصادفی به مدت یک سال با استفاده از بیست موسسه برای دریافت درمان و شصت و هشت موسسه دیگر به عنوان کنترل انجام شد تا ببیند آیا مداخلات سبک و کم هزینه می‌توانند تعداد رشته‌های اقتصاد زنان را افزایش دهند یا خیر. مشخص شد که این درمان "ممکن است در کالج‌های هنرهای لیبرال و احتمالاً در دانشگاه‌های بزرگ‌تر که علاوه بر این، RCT [آزمایش کنترل تصادفی] خود را داشتند، موفق بوده باشد."
گلدین به مدت ۲۸ سال تا سال ۲۰۱۷، مدیر برنامه توسعه اقتصاد آمریکا (DAE) در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER) بود.
گلدین درباره جنگ داخلی آمریکا و برده‌داری نوشت. به طور قابل توجهی، او همراه با فرانک لوئیس فقید، مقاله پیشگام "هزینه اقتصادی جنگ داخلی آمریکا: برآوردها و پیامدها" (۱۹۷۵) را نوشت. همچنین، در سال ۱۹۷۶ کتاب او با عنوان «برده‌داری شهری در جنوب آمریکا، ۱۸۲۰ تا ۱۸۶۰: یک تاریخ کمی» منتشر شد.
با این حال، گلدین به خاطر کار تاریخی‌اش در مورد زنان و اقتصاد آمریکا شناخته شده است. در مورد این موضوع، مقالات تأثیرگذار او درباره تأثیر قرص ضد بارداری بر تصمیمات شغلی و زناشویی زنان، تحصیل مشترک زنان و مردان در آموزش عالی، تاریخ پیگیری زنان در حرفه و خانواده، نام خانوادگی زنان پس از ازدواج به عنوان یک شاخص اجتماعی، دلایل بیشتر بودن زنان دانشجوی کارشناسی و تاریخچه جدید اشتغال زنان بوده است. کتاب او با عنوان «درک شکاف جنسیتی: تاریخ اقتصادی زنان آمریکایی» (۱۹۹۰) داستان اشتغال زنان در ایالات متحده را از اواخر قرن هجدهم تا اواخر قرن بیستم روایت کرد.
پس از نوشتن آن کتاب در مورد تاریخ اقتصادی نیروی کار زنان، گلدین برای تحقیق در مورد تاریخ آموزش ایالات متحده اقدام کرد. او با مجموعه‌ای از مقالات در مورد جنبش دبیرستان و شکل‌دهی آموزش عالی در ایالات متحده آغاز کرد که در سخنرانی ریاست جمهوری انجمن تاریخ اقتصادی او، "قرن سرمایه انسانی و رهبری آمریکا: فضایل گذشته" (۲۰۰۱) به اوج خود رسید.
سپس او با لارنس کتز همکاری کرد تا تاریخ نابرابری اقتصادی در آمریکا و ارتباط آن با پیشرفت‌های آموزشی را درک کند. تحقیقات آنها مقالات زیادی در این زمینه منتشر کرد و با انتشار کتاب «رقابت بین آموزش و فناوری» (۲۰۰۸) به پایان رسید که استدلال می‌کند ایالات متحده به لطف مدارس خود به ثروتمندترین کشور جهان تبدیل شده است. این کتاب مورد ستایش قرار گرفت و آلن کروگر از دانشگاه پرینستون گفت که این کتاب "نمایانگر بهترین چیزی است که اقتصاد می‌تواند ارائه دهد".
او و کتز همچنین در تعیین ارزش تحصیلات دانشگاهی در بازار کار از طریق مقاله ۲۰۱۶ خود با عنوان "ارزش مدارک پس از متوسطه در بازار کار: یک مطالعه تجربی" با هم همکاری کردند.
گلدین همچنان به کار بر روی موضوعات مختلف دیگر از جمله نقش مطبوعات در کاهش فساد، تأثیر تأمین آب تمیز و سیستم‌های فاضلاب موثر در کاهش مرگ و میر نوزادان (به مقاله ۲۰۱۸ "آبریزها در مرگ و میر کودکان: نقش زیرساخت‌های موثر آب و فاضلاب، ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰" مراجعه کنید که گلدین با مارچلا آلسان نوشت)، منشأ محدودیت مهاجرت و ایجاد بیمه بیکاری ایالات متحده ادامه داد.
در طول آن سال‌ها، او همچنین مجموعه‌ای از مقالات مهم در مورد جنسیت منتشر کرد. "هماهنگ‌سازی بی‌طرفی: تأثیر 'آزمون‌های کور' بر نوازندگان زن" (با سسیلیا راوز، ۲۰۰۰) از جمله مقالات پر استنادترین اوست. "قدرت قرص: قرص‌های ضد بارداری و تصمیمات شغلی و زناشویی زنان" (با کتز، ۲۰۰۲) و "عملکرد U شکل نیروی کار زنان در توسعه اقتصادی و تاریخ اقتصادی" (۱۹۹۵) از جمله مقالات پیشگام او هستند. سپس او شروع به تمرکز بر جستجوی زنان دانشکده برای حرفه و خانواده و دلایل شکاف پایدار درآمد بین جنسیت‌ها کرد. سخنرانی ریاست جمهوری انجمن اقتصادی آمریکا او با عنوان "همگرایی بزرگ جنسیتی: آخرین فصل آن" آنچه را که باید شامل آخرین فصل اشتغال باشد برای برابری بین مردان و زنان در بازار کار تعیین کرد. کتاب او با عنوان «حرفه و خانواده: سفر قرن زنان به سوی برابری» (۲۰۲۱) تاریخچه زنان تحصیل‌کرده دانشگاهی را که با مشکل تعادل بین حرفه و خانواده در طول قرن بیستم در ایالات متحده مواجه بودند، ردیابی می‌کند، از جمله تأثیر همه‌گیری کووید-۱۹ بر مشاغل زنان.
تحقیقات کلودیا دل گلدین در اقتصاد زنان
کلودیا گلدین با لارنس کتز، استاد اقتصاد هاروارد، ازدواج کرده است. از سال ۱۹۷۰، او علاقه خاصی به نگهداری از سگ‌های نژاد گلدن ریتریور داشته و با کلسو شروع کرد. پیکا، سگ فعلی او و همسرش، به دلیل جایزه‌اش در رقابت‌های بو کشیدن به طور گسترده شناخته شده است. این سگ همچنین برای مسابقات اطاعت آموزش دیده و به عنوان یک سگ درمانی در یک خانه سالمندان محلی فعالیت کرده است.
۱۹۹۰، ۲۰۰۸، ۲۰۲۱: سه بار برنده جایزه ریچارد آ. لستر برای کتاب برجسته در روابط صنعتی و اقتصاد کار
۱۹۹۱: جایزه کتاب یادبود آلن شارلین از انجمن تاریخ علوم اجتماعی
۲۰۰۵: جایزه کارولین شاو بل از انجمن اقتصادی آمریکا
۲۰۰۸: جایزه R.R. هاوکینز، بخش انتشارات حرفه‌ای و علمی انجمن ناشران آمریکایی
۲۰۰۹: جایزه جیکوب مینسر از انجمن اقتصاددانان کار
۲۰۰۹: جایزه جان آر. کامونز
۲۰۱۶: جایزه IZA در اقتصاد کار "برای کار مادام‌العمر او در تاریخ اقتصادی زنان در آموزش و بازار کار"
۲۰۱۹: جایزه مرزهای دانش بنیاد BBVA در رشته اقتصاد، امور مالی و مدیریت برای سهم او در تحلیل شکاف جنسیتی
۲۰۲۰: برنده جایزه Clarivate Citation در علوم اقتصادی
۲۰۲۰: جایزه اروین پلین نمرز در اقتصاد
۲۰۲۱: مدال انجمن پیشرفت
۲۰۲۲: جایزه چشم‌انداز از شورای آموزش اقتصادی
۲۰۲۳: جایزه بانک مرکزی سوئد در علوم اقتصادی به یاد آلفرد نوبل
۲۰۲۳: گنجانده شده در فهرست ۱۰۰ زن بی‌بی‌سی
۲۰۲۴: یکی از دوازده زن گنجانده شده در فهرست سالانه زنان سال مجله تایم
گلدین، کلودیا دل. درک شکاف جنسیتی: تاریخ اقتصادی زنان آمریکایی. نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۱۹۹۰، ISBN 978-0-19-505077-6.
گلدین، کلودیا دل و دیگران. عوامل استراتژیک در تاریخ اقتصادی قرن نوزدهم آمریکا: یک جلد به افتخار رابرت دبلیو فوگل. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۱۹۹۲، ISBN 978-0-226-30112-9.
گلدین، کلودیا دل و گری دی. لیبکپ. اقتصاد تنظیم شده: یک رویکرد تاریخی به اقتصاد سیاسی. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۱۹۹۴، ISBN 978-0-226-30110-5.
بردو، مایکل دی، کلودیا دل گلدین و یوجین نلسون وایت. لحظه تعیین‌کننده: رکود بزرگ و اقتصاد آمریکا در قرن بیستم. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۱۹۹۸، ISBN 978-0-226-06589-2.
گلاسر، ادوارد ال. و کلودیا دل گلدین. فساد و اصلاح: درس‌هایی از تاریخ آمریکا. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۲۰۰۶، ISBN 978-0-226-29957-0.
گلدین، کلودیا دل و لارنس اف. کتز. مسابقه بین آموزش و فناوری. کمبریج، ماس: انتشارات بلکناپ دانشگاه هاروارد، ۲۰۰۸، ISBN 978-0-674-02867-8.
گلدین، کلودیا و آلسان، م. "آبریزها در مرگ و میر کودکان: نقش زیرساخت‌های موثر آب و فاضلاب، ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰"، مجله اقتصاد سیاسی ۱۲۷(۲، ۲۰۱۸)، صص. ۵۸۶–۶۳۸
گلدین، کلودیا و لارنس اف. کتز. زنان کار طولانی‌تر: افزایش اشتغال در سنین بالاتر. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۲۰۱۸. ISBN 978-0-226-53250-9
گلدین، کلودیا. حرفه و خانواده: سفر قرن زنان به سوی برابری. پرینستون، نی جرسی. انتشارات دانشگاه پرینستون، ۲۰۲۱. ISBN 978-0-691-20178-8
"همگرایی بزرگ جنسیتی: آخرین فصل آن"، مرور اقتصادی آمریکا ۱۰۴ (آوریل ۲۰۱۴)، صص. ۱۰۹۱–۱۱۹.
در پایان، کلودیا دل گلدین به عنوان یک پیشگام در زمینه اقتصاد و تاریخ اقتصادی زنان، تأثیر عمیقی بر درک ما از نقش زنان در بازار کار و جامعه داشته است. دستاوردهای او نه تنها به شناخت بهتر چالش‌های اقتصادی زنان کمک کرده است، بلکه به تغییرات مثبت در سیاست‌های اجتماعی نیز منجر شده است. از طریق تحقیقات و مقالاتش، او الهام‌بخش نسل‌های آینده‌ای است که در تلاش برای برابری جنسیتی و ارتقاء موقعیت اقتصادی زنان هستند. به این ترتیب، کارهای کلودیا دل گلدین نه تنها ارزش علمی، بلکه تأثیر اجتماعی و انسانی نیز دارد.
گردآوری: بخش فرهنگ و هنر بیتوته
