دانشگاه‌های ایران در پاییز سال ۱۴۰۱ یکی از رادیکال‌ترین فضاهای اعتراضی را تجربه کردند.
ابتدا بازداشت، سختگیری‌های بیش از حد حراستی و امنیتی و در ادامه تعلیق و اخراج استاد و دانشجو، بخش مهمی از تاریخِ اعتراضات دانشجویی سال ۱۴۰۱ را شکل می‌دهد.
نیروهای امنیتی یکبار دیگر به دانشگاه وارد شدند تا خاطرات تیرماه سال ۷۸ را زنده کنند.
با روی کار آمدن دولت جدید امیدها به بازگشت دانشگاه به شرایط عادی و حاکم شدن آزادی‌های مدنی نسبی و فضای گفت‌وگو بدون ترس از عواقب امنیتی بیشتر شد.
حالا در روزهای آغازین سال تحصیلی جدید برخی رویه‌ها در دانشگاه‌ها تغییر کرده است، اما برخی از سخت‌گیری‌ها همچنان پابرجاست.
دانشجویانِ مطالبه‌گر خواهان از بین رفتن تمامی اقدامات غیرعادلانه و تحقیرآمیزی هستند که حداقل در مدت سه سال گذشته از سوی دانشگاه‌ها بر آن‌ها تحمیل شده است.
