به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، طبق آخرین گزارش فصلی مرکز آمار ایران، در بهار 1403، تعداد 128 هزار و 227 ازدواج و 41 هزار و 304 طلاق در کشور ثبت شده است.
در این گزارش، اشاره ای به سن ازدواج و طلاق افراد از بهار 1402 تاکنون، نشده است.
طبق آخرین آمار اعلام شده، در زمستان 1401، دو مورد ازدواج پسران کمتر از 15 سال در کشور داشته ایم. همچنین ازدواج پسران در سن 15 تا 19 ساله 5508 مورد بوده است. این آمار برای دختران زیر 15 سال بسیار بیشتر گزارش شده است. ثبت 6227 مورد ازدواج دختران زیر 15 سال آن هم فقط برای یک فصل از سال به نظر نیاز به بررسی های بیشتر مسئولان دارد. همچنین آمار ازدواج دختران بین سنین 15 تا 19 سال نیز 32980 مورد گزارش شده است.
همچنین به طور کلی در سال 1401، 15 مورد ازدواج پسران زیر 15 سال و 26974 مورد ازدواج دختران زیر 15 سال گزارش شده است.
بر اساس آنچه یونسکو اعلام می کند، ازدواج قبل از سن ۱۸ سالگی نقض اساسی حقوق بشر است. عوامل متعددی از جمله فقر در به خطر افتادن کودکان برای ازدواج دخیل هستند. در میان ازدواج دختران بیشتر از پسران رایج است. این اتفاق، صرف نظر از جنسیت، نقض حقوق به شمار می آید.
ازدواج کودکان اغلب رشد یک دختر را به خطر می اندازد؛ زیرا منجر به بارداری زودرس و انزوای اجتماعی شده، تحصیل او را قطع کرده، فرصت‌های او برای پیشرفت شغلی و حرفه‌ای را محدود می‌کند و او را در معرض خطر خشونت خانگی قرار می‌دهد.
اگرچه تأثیر ازدواج بر پسران کودک به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار نگرفته است، ازدواج ممکن است به طور مشابه، پسران را در نقش بزرگسالی قرار دهد که برای آن آمادگی ندارند و ممکن است فشارهای اقتصادی بر آنان وارد کند و فرصت های آنان برای ادامه تحصیل یا پیشرفت شغلی را محدود کند.
موضوع ازدواج کودکان در تعدادی از کنوانسیون ها و توافقات بین المللی مورد بحث قرار گرفته است؛ به عنوان مثال، کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان در ماده ۱۶ به حق حفاظت از ازدواج کودکان می پردازد و بیان می کند: «نامزدی و ازدواج کودک، هیچ دلیل قانونی نخواهد داشت و همه اقدامات لازم، از جمله قوانین، باید برای تعیین حداقل سن ازدواج اتخاذ شود.»
حق «رضایت آزاد و کامل» برای ازدواج در اعلامیه جهانی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است که بیان می کند وقتی یکی از طرفین به اندازه کافی بالغ نیست تا تصمیم آگاهانه‌ای درباره شریک زندگی بگیرد، رضایت نمی تواند «آزاد و کامل» باشد. سایر توافقات بین المللی مرتبط با ازدواج کودکان شامل کنوانسیون مربوط به رضایت برای ازدواج، حداقل سن ازدواج و ثبت ازدواج ها، منشور آفریقایی حقوق و رفاه کودک و پروتکل منشور آفریقایی حقوق بشر و مردم در زمینه حقوق زنان در آفریقا هستند.
در سراسر جهان، میزان ازدواج کودکان در میان دختران در غرب و مرکز آفریقا در بالاترین حد ممکن است، جایی که تقریبا ۴ نفر از هر ۱۰ زن جوان قبل از ۱۸ سالگی ازدواج کرده اند. میزان پایین تری از ازدواج کودکان در شرق و جنوب آفریقا (۳۲ درصد)، جنوب آسیا (۲۸ درصد) و آمریکای لاتین و کارائیب (۲۱ درصد) مشاهده می شود.
شیوع ازدواج کودکان در سطح جهانی در حال کاهش است و بیشترین پیشرفت در دهه گذشته در جنوب آسیا دیده شده است، جایی که خطر ازدواج دختران در دوران کودکی بیش از یک‌سوم کاهش یافته و از تقریباً ۵۰ درصد به کمتر از ۳۰ درصد رسیده است.
با این حال، تعداد کل دخترانی که در کودکی ازدواج می‌کنند همچنان ۱۲ میلیون در سال است و پیشرفت باید به‌طور قابل توجهی تسریع شود تا این عمل تا سال ۲۰۳۰، هدف تعیین‌شده در اهداف توسعه پایدار، پایان یابد. بدون تسریع بیشتر، تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۱۰۰ میلیون دختر دیگر قبل از ۱۸ سالگی ازدواج خواهند کرد.
در حالی که پسران و دخترانی که در کودکی ازدواج می کنند با خطرات و پیامدهای مشابهی مواجه نمی شوند به دلیل تفاوت‌های بیولوژیکی و اجتماعی، این عمل همچنان نقض حقوق کودکان هر دو جنس است. مشابه دختران کودک عروس، پسران کودک داماد مجبور به پذیرش مسئولیت های بزرگسالی می شوند که ممکن است برای آنها آماده نباشند. این اتحادیه ممکن است منجر به پدری زودهنگام و فشارهای اقتصادی اضافی به عنوان تأمین مخارج خانواده شود؛ همچنین ممکن است دسترسی پسر به تحصیل و فرصت‌های پیشرفت شغلی را محدود کند.
در سطح جهانی، ۱۱۵ میلیون پسر و مرد قبل از ۱۸ سالگی ازدواج کرده‌اند. کشورهایی که در آنها ازدواج کودکان در میان پسران رایج تر است از نظر جغرافیایی متنوع هستند و با کشورهایی که این عمل در میان دختران شایع تر است، متفاوت اند.
در حالی که تعداد پسران کودک داماد کمتر از دختران کودک‌عروس است، آنها نیز نقض حقوقی را تجربه کرده‌اند که دوران کودکی‌شان را کوتاه کرده است. تحقیقات بیشتری در مورد عوامل این عمل و تأثیر آن بر پسران کودک‌داماد مورد نیاز است.
