محققان به حدود هزار موش رژیم‌های غذایی مختلف دادند تا ببینند آیا این رژیم‌ها طول عمر موش‌ها را افزایش می‌دهد یا خیر. در این پژوهش هر موش از نظر ژنتیکی متمایز بود تا بدین ترتیب شاید بتوان نتایج پژوهش را به تنوع ژنتیکی جمعیت انسانی نیز تعمیم داد. آن‌ها دریافتند که کاهش 40 درصدی مصرف کالری، می‌تواند طول عمر را افزایش دهد.
براساس گزارش وب‌سایت نیچر، دانشمندان مدت‌هاست می‌دانند که رژیم «کاهش کالری» یا Calorie restriction (رژیمی با محدودیت‌های طولانی مدت در مصرف غذا) طول عمر را در حیوانات آزمایشگاهی افزایش می‌دهد. همچنین برخی از مطالعات نشان داده‌اند که رژیم فستینگ متناوب، که شامل دوره‌های کوتاه محرومیت از غذا است، نیز به افزایش طول عمر کمک می‌کند.
اکنون محققان شرکت آمریکایی Calico life sciences، برای بررسی دقیق‌تر این رژیم‌های غذایی مختلف، روی 960 موش آزمایش انجام دادند. برخی از موش‌ها تحت رژیم‌های غذایی کاهش کالری قرار گرفتند، رژیم گروهی دیگر فستینگ بود و برخی از موش‌ها نیز اجازه داشتند آزادانه غذا بخورند.
محققان دریافتند که کاهش 40 درصد کالری بیشترین میزان طول عمر را به همراه داشت، اما رژیم فستینگ متناوب و محدودیت کالری، کمتر باعث افزایش طول عمر شد. موش‌هایی که تحت این رژیم بودند، تغییرات متابولیکی مطلوبی مانند کاهش چربی بدن و سطح قند خون را نشان دادند.
در کمال تعجب این پژوهش نشان داد موش‌هایی که بیشترین وزن خود را از دست دادند، نسبت به حیواناتی که مقادیر نسبتاً متوسطی وزن کم کردند، در سنین پایین‌تری مردند. این امر نشان می‌دهد که فرایندهایی فراتر از تنظیم متابولیک ساده بدن وجود دارد. به‌طورکلی آنچه برای افزایش طول عمر اهمیت داشت، ویژگی‌های مربوط به سلامت سیستم ایمنی و عملکرد گلبول‌های قرمز بود.
البته محققان می‌گویند که عوامل ژنتیکی موش‌ها نیز تأثیر ویژه‌ای بر طول عمر آن‌ها داشته و چه‌بسا در برخی موارد از رژیم غذایی نیز مهم‌تر بوده است. در انتها باید ذکر کرد که تفاوت‌های فیزیولوژیکی میان انسان و موش می‌تواند در نتیجه‌گیری از این تحقیق و تعمیم‌دادن آن به انسان‌ها اثرگذار باشد.
نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.
