عصرایران - شبکه های تلویزیونی عربستان سعودی و دستگاه تبلیغاتی حکومت سعودی، طی بیش از یک سال گذشته پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی، اگر بیشتر از رسانه ها و دستگاه تبلیغاتی صهیونیست ها در خدمت اهداف جنگ تبلیغاتی و روانی اسرائیل و بر ضد جریان مقاومت فلسطینی و لبنانی عمل نکرده باشند، کمتر از آن نیز فعالیت نداشته اند.
شبکه های خبری و غیرخبری وابسته به سعودی ها، تحلیلگران وابسته و یا نزدیک به آنها و برخی روزنامه نگاران و خبرنگارانی که از خوان و سفره پررنگ و لعاب آنها ارتزاق کرده و حقوق می گیرند، برخی وعاظ و مفتی های وهابی و... برغم سکوت مقامات رسمی عربستان سعودی در یک سال گذشته، همکاری یا دستکم همراستایی کاملی با دستگاه تبلیغاتی اسرائیل و جریان اصلی رسانه ای غربی در حمایت از اسرائیل و جنگ تبلیغاتی و روانی علیه جریان مقاومت ضداسرائیلی، داشته اند.
این خط رسانه ای سعودی ها دیگر به جایی رسید که روایت برخی شبکه های آنها از وقایع و حوادث میدان با شبکه های اسرائیلی مو نمی زند؛ تا جایی که حامیان جریان مقاومت دیگر تحمل و تاب شبکه های تلویزیونی سعودی را ندارند.
پس از اینکه شبکه "ام بی سی" سعودی درگزارشی از رهبران به شهادت رسیده جریان مقاومت به عنوان "تروریست" نام برد، گروهی از جوانان حامی مقاومت در عراق به دفتر این شبکه در بغداد حمله کرده و بخش هایی از آن را به آتش کشیدند.
دولت عراق نیز پس از این واقعه مجوز فعالیت این شبکه در این کشور را لغو کرد.
روز گذشته (یکشنبه) نیز خبر رسید دولت الجزائر مجوز فعالیت شبکه خبری "العربیه" (برخی به کنایه این شبکه را "العبریه" نیز می خوانند) در این کشور را لغو کرده و رای به بستن دفتر این شبکه داده است.
عربستان سعودی به عنوان کشوری که داعیه دار رهبری جهان اسلام است و حاکمان آن خود را "خادمین حرمین شرفین" می خوانند، طی یک سال گذشته نه تنها در برابر جنایات اسرائیل در فلسطین و لبنان صدایی بلند نکرده اند، بلکه به نظر می رسد منتظرند تا اسرائیل کار مقاومت فلسطین و لبنان را تمام کند و آن گاه طرح عادی سازی روابط خود با رژیم صهیونیستی در چارچوب "پیمان آبراهام" و کریدور ترانزیتی "آی مک" را پیش ببرند.
شاید هم به همین دلیل شبکه های سعودی طی یک سال گذشته علیه حماس و حزب الله و جریان مقاومت فعالیت می کنند، که می پندارند عملیات طوفان الاقصی علیه طرح ها و برنامه عادی سازی رابطه آنها با رژیم اسرائیل و ایجاد کریدور ترانزینی "آی مک" بوده و بر همین اساس از مقاومت فلسطین کینه مضاعف به دل گرفته اند.
اینجاست که این شعر شاعر مصداق می یابد:
چو كفر از كعبه برخيزد، كجا مانَد مسلماني؟
