برترین‌ها: شب گذشته شروین حاجی‌پور، تازه‌ترین موزیکش را منتشر کرد. ترانه‌ای به اسم "ستاره‌ها" که خب با کلیدواژه "فرض کن" بسط داده شده. اما خب شریون هر کاری که پس از شاهکار "برای ..." منتشر می‌کند انگار در مقام مقایسه با همان قرار می‌گیرد. "برای..." ترکیبی هوشمندانه از توئیت‌های مردم با همین هشتگ بود و منجر به اتفاقات تلخ و شیرینی هم برای شروین شد. او متحمل حبس شد و به همین تازگی با عفو عمومی پرونده قضائی‌اش بسته شده. از طرفی شروین برای انتشار این موزیک، جایزه گرمی که معتبرترین جایزه موسیقی در سطح دنیاست را از آن خود کرد. به هر حال در این مطلب به سراغ سه ترانه آخر شروین که پس از "برای" منتشر شد می‌رویم. با ما همراه باشید.
"آشغال" هم ترانه اعتراضی بود. او متن این ترانه را بر اساس رخدادهای پیرامون انتشار ترانه "برای…" و فشارهایی که به خاطر ساخت آن ترانه متحمل شده بود منتشر کرد. پیام مشخص او از انتشار این ترانه این است که وطنش را ترک نخواهد کرد. اما ترانه "آشغال" به دلیل سادگی محتوای خود و عدم عمق در پرداختن به مسائل اجتماعی مورد نقد قرار گرفته است. برخی منتقدان معتقدند که این اثر نتوانسته به طور موثر احساسات و چالش‌های واقعی جامعه را به تصویر بکشد و از این رو، به نظر می‌رسد که از نظر هنری و مفهومی دچار ضعف است. همچنین، برخی دیگر به تکراری بودن مضامین اشاره کرده‌اند و انتظار داشتند که ترانه با نگاهی نوتر به موضوعات بپردازد.
"شبونه" اما تم عاشقانه دارد و شروین تلاش کرده تا از رهایی از این فضا صحبت کند. در ابتدای ترانه می‌گوید: "یه روز دوتایی فرار میکنیم، یه روزی که خسته شدی". اما دقیقا مشخص نیست که شروین قصد فرار از چه چیزی را در این عاشقانه دارد شاید تعبیر این باشد که او از هجمه‌ای که بر علیهش در مجازی راه افتاد شکایت داشت. او احتمالا حس می‌کند به خاطر اتفاقا 1401 و تاوانی که داده حالا آن‌جور که باید تحویل گرفته نمی‌شود. احتمالا شروین در نگارش "شبونه" دچار سرگشتگی بوده. کسی چه می‌داند؟
اما شب گذشته شروین با انتشار بخشی از ترانه "ستاره‌ها" در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «در دو دهه‌ی گذشته، نزدیک به ۵۰۰ هزار غیر نظامی در خاورمیانه قربانی جنگ شده‌اند. جنگ خبر نیست، جنگ گلوله‌های واقعیست که توسط سربازان به اجبار شلیک می‌شود و کشته‌شدن انسان‌های بی‌گناهی که میل به مردن ندارند.» او در این ترانه به سراغ خیال‌پردازی رفته و ناآرامی‌های خاورمیانه را به باد کنایه گرفته. شروین می‌خواند: "فرض کن برای فروش بمب‌ها؛ ما فقط یک بهانه نیستیم." و اوج ترانه اینجا فرا می‌رسد. اما او ناگهان باز هم نقبی به عاشقانه‌هایش می‌زند. شاید ایده بدی نباشد و به فضا هم بنشیند اما تازه نیست. "ستاره‌ها" فقط به لحاظ زمان ورود به سوژه، دقیق عمل کرده وگرنه شاید از دو کار قبلی شروین چه به لحاظ موسیقایی و چه ترانه پایین‌تر بنشیند.
