فرارو- تلاش آخر نام تصویر برنده جایزه عکاس سال حیات وحش در سال ۱۹۸۷ است که توسط جاناتان اسکات ثبت شد.
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، جاناتان اسکات و همسرش بیشتر دوران حرفه‌ای خود را با عکس برداری از گربه‌های بزرگ وحشی در منطقه حفاظت شده ماسایی مارا در کنیا گذراندند. با این حال زمانی که هر یک از این زوج برنده بهترین عکاس حیات وحش سال شدند، با عکس‌هایی از گونه‌هایی به غیر از این گربه‌های عظیم الجثه بود. عکس برنده انجی، همسر جاناتان، از فیل‌هایی بود که به حواصیل نگاه می‌کردند. عکس برتر جاناتان اسکات نیز این عکس از لحظه شکار یک سگ وحشی در سال ۱۹۸۷ است.
جاناتان بیش از یک دهه در آفریقا زندگی و کتاب‌هایی متعدد درباره شیر‌ها و پلنگ‌ها منتشر کرده است. او به پارک ملی سرنگتی در تانزانیا سفر کرده تا بر مهاجرت‌های بزرگ حیوانات در طول سال پژوهش کند و دریابد حیوانات وحشی در فصل مرطوب چه می‌کنند. آقای اسکات زمانی که آنجا بود، داستان سگ‌های وحشی در دشت‌های جنوبی سرنگتی را یافت. این گونه از سگ‌های وحشی در آن زمان، با وجود منابع غذایی متعدد در حین بزرگ کردن توله‌هایشان در این دشت لانه‌سازی می‌کردند.
شش سال طول کشید تا جاناتان اسکات تمام عکس‌هایی را که برای کتابش به نام داستان پلنگ را جمع آوری کند. عکسبرداری از این حیوانات وحشی بسیار دشوار است. اسکات برای عکسبرداری از گله سگ‌های وحشی چندین ماه را در ماشین خود زندگی کرد تا بتواند بدون نیاز به سفر به این طرف و آن طرف آنها را دنبال کند. اسکات درباره عکس برتر خود توضیح می‌دهد: «چندین سگ وحشی طعمه را از دم و پا‌های عقب گرفتند، سپس یک سگ دیگر به جلو دوید و پوزه او را گرفت.»
اسکات همچنین ادامه داد: «علاوه بر سگ‌های وحشی که بچه‌هایشان را بزرگ می‌کردند و شیر می‌دادند، عکسی دیگر وجود داشت که من واقعاً برای ثبتش مشتاق بودم. یکی زمانی بود که سگ‌ها شکار خود را تعقیب می‌کردند. برای این کار، باید از راه دور به موازات آنها رانندگی می‌کردم و در حالیکه فرمان ماشین را با زانوهایم نگه داشته بودم، با لنز زوم ۷۰ تا ۲۰۰ میلی‌متری از پنجره به بیرون خم می‌شدم. من از فیلم استفاده می‌کردم و باید به صورت دستی فوکوس می‌کردم؛ بنابراین ثبت این تصویر تقریباً غیرممکن بود.»
جاناتان اسکات همچنین عکسی از یک سگ در حال تعقیب طعمه خود ثبت کرده است که در سالی که این عکس برنده شد، نایب قهرمان شده بود. آقای عکاس درباره عکسی که توانست جایزه را به خود اختصاص دهد گفت: «من آن را در اواخر روز گرفتم و دوست داشتم کمی نور پس‌زمینه بیشتر باشد، اما وقتی آن را در نمایشگاه عکس سال حیات وحش دیدم که به صورت چاپی بزرگ شده بود، بسیار دراماتیک به نظر می‌رسید.»
جاناتان همچنین با کسانی که مخالف عکاسی حیات وحش هستند و معتقدند این عکاسان خشونت را تحسین می‌کنند، موافق نیست. او معتقد است: «سگ‌های وحشی همان کاری را انجام می‌دهد که برای انجام آن تکامل یافته‌اند. زیبایی و شگفتی حیوانات مانند سرعت، هوشیاری، تیزبینی و شاخ‌هایشان همگی ناشی از سال‌ها تکامل برای شکار راحت‌تر هستند. انتخاب این حیوانات زندگی یا مرگ است؛ زیرا شکارچیان برای زنده ماندن باید دیگر حیوانات را بکشند.»
این عکاس درباره تجربه زندگی در حیات وحش و بررسی این حیوانات گفت: «اگر شما هم مثل من به طبیعت علاقه دارید، آنقدر در دنیای موجودات وحشی غوطه‌ور خواهید شد که احساس می‌کنید دیگر بخشی از آن هستید. شخصیت انسانی شما تقریباً ناپدید می‌شود و شما تنها در لحظه حال حضور دارید. خیلی وقت‌ها پیش می‌آمد که سگ‌ها غذایی برای بازگرداندن به توله‌هایشان نداشتند و من کاملاً تحت تأثیر پیچیدگی زندگی دشوار آنها قرار می‌گرفتم.» او ادامه داد: «هنگامی که توله‌ها از لانه بیرون می‌آمدند در خطر شکار شدن توسط حیوانات دیگر بودند. زمانی انسان‌ها نیز در این دشت زندگی می‌کردند و در صورت نیاز به شکار آنها مشغول می‌شدند. اینطور نیست که از دیدن مرگ یک حیوان خوشحال شوید، اما در عین حال شما مجذوب فرآیند پیچیده حیات وحش خواهید شد.»
