به گزارش همشهری‌آنلاین، فرشاد فرجی در میانه لیگ بیستم به پرسپولیس پیوست و این یعنی حالا تقریبا ۴فصل است برای قرمزها توپ می‌زند. با وجود این به جرأت می‌توان گفت فرجی در هیچ مقطعی طی این دوران طولانی، از ارج و قرب امروز برخوردار نبوده است. جالب اینجاست که او شاگرد سابق یحیی گل‌محمدی بود و با نظر همین مربی هم پرسپولیسی شد اما نه خود یحیی و نه اوسمار ویرا نتوانستند طوری از فرجی بازی بگیرند که افکار عمومی این بازیکن را تحسین کند. تازه برعکس؛ فرجی بیشتر اوقات در پست دفاع میانی به میدان می‌رفت و عملکرد او به پاشنه آشیل تیم تبدیل می‌شد؛ طوری که همیشه بازار انتقاد و حمله به او داغ می‌شد و زیاد می‌شنیدیم که می‌گفتند این بازیکن در حد پرسپولیس نیست.
حضور گاریدو روی نیمکت سرخ‌ها اما ورق را به سود این بازیکن برگرداند. در حقیقت اگرچه برنامه‌های تاکتیکی مربی اسپانیایی موجب شد برخی ستارگان تیم جایگاه‌شان را از دست بدهند یا کارایی‌شان کاهش بیابد اما این موضوع در مورد فرجی به‌طور کامل برعکس شد. گاریدو از او به‌عنوان مدافع راست استفاده می‌کند و فرشاد هم که در پدیده یا شهرخودرو سابقه حضور در این جناح را داشته، به بهترین شکل ممکن پاسخ اعتماد کادرفنی را می‌دهد.
شاید نخستین بار که فرجی در این فصل به‌عنوان مدافع راست به میدان رفت، روز دربی تهران بود؛ زمانی که ایوب عملود به‌دلیل مصدومیت مسابقه را از دست داد. او اما چنان نمایش درخشانی ارائه داد که دل هیچ‌کس برای مدافع مراکشی تنگ نشد. علاوه بر کارهای خوب و مؤثر دفاعی، فرجی چندین سانتر خطرناک هم روی دروازه داشت که نزدیک بود یکی دو تا از آنها منجر به گل شود. پس از آن و با توجه به مصدومیت‌های دنباله‌دار عملود، حضور فرجی در سمت راست تداوم یافت و او همچنان به عملکرد خوبش ادامه داد؛ مثل گلی که مقابل الغرافه زد و چندین بار دیگر هم در موقعیت گلزنی قرار گرفت. فرجی در بازی با گل‌گهر هم یک ضربه سر خطرناک زد و نهایتا با یک حرکت دیدنی، پاس تنها گل بازی را برای وحید امیری فرستاد تا نشان بدهد گنج پنهان تیم بوده است.
