با توجه به وضعیت فعلی بازار خودرو در ایران، واقعیت‌های تلخی به وضوح قابل مشاهده است. وقتی خودروی XTRIM وی‌ایکس مدیران‌خودرو با قیمت ۴ میلیارد تومان به مردم فروخته می‌شود، در حالی که قیمت همان خودرو در امارات تنها ۲ میلیارد تومان است، این اختلاف قیمت نشان‌دهنده‌ی یک بحران جدی در صنعت خودروسازی کشور است. این تفاوت قیمت نه تنها ناعادلانه به نظر می‌رسد، بلکه به نوعی به مردم تحمیل می‌شود و نشان‌دهنده‌ی عدم شفافیت و کارایی در این حوزه است.
همچنین، وقتی پژو ۲۰۷ با قیمت نیم میلیارد تومان به فروش می‌رسد و در عوض سوزوکی Dzire مدل ۲۰۲۴ در قطر با قیمت مشابهی عرضه می‌شود، این موضوع به وضوح نشان‌دهنده‌ی عدم تناسب قیمت خودرو و کیفیت خودروها در ایران است. این وضعیت به مردم این پیام را می‌دهد که باید برای خودروهایی با کیفیت پایین و قیمت‌های غیرمنطقی هزینه کنند، در حالی که همسایگان ما خودروهای باکیفیت‌تر و ارزان‌تر را در اختیار دارند.
علاوه بر این، مسئله بنزین نیز در این معادله جای دارد. وقتی بنزین با اُکتان پایین به مردم داده می‌شود، نه تنها باعث آلودگی هوا می‌شود، بلکه به موتور خودروها آسیب می‌زند و مصرف سوخت را افزایش می‌دهد. این موضوع نه تنها بر کیفیت زندگی مردم تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه هزینه‌های اضافی را نیز به آن‌ها تحمیل می‌کند.
در چنین شرایطی، مسئولان باید از مردم انتظار نداشته باشند که نسبت به قیمت‌های بالا و کیفیت پایین خودروها سکوت کنند یا از خودشان انتقاد نکنند. اگر قرار است قیمت بنزین آزاد شود، باید همزمان با آن، خودروهای باکیفیت و متناسب با قیمت‌های منطقی نیز به مردم ارائه شود. این یک درخواست منطقی و معقول است که نه تنها به نفع مردم خواهد بود، بلکه می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش مشکلات اقتصادی کمک کند.
در نهایت، این واقعیت‌ها نشان‌دهنده‌ی نیاز فوری به اصلاحات اساسی در صنعت خودروسازی و سیاست‌های مربوط به سوخت در کشور است. اگر مسئولان واقعاً به فکر رفاه مردم هستند، باید اقدامات عملی و مؤثری را در این راستا انجام دهند و به وعده‌های توخالی بسنده نکنند. مردم دیگر تحمل وعده‌های بی‌عمل را ندارند و زمان آن رسیده که تغییرات واقعی و ملموس را مشاهده کنند.
