فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
از دیده خون دل همه بر روی ما رود
بر روی ما ز دیده چه گویم چه‌ها رود
ما در درون سینه هوایی نهفته‌ایم
بر باد اگر رود دل ما زان هوا رود
خورشید خاوری کند از رشک جامه چاک
گر ماه مهرپرور من در قبا رود
بر خاک راه یار نهادیم روی خویش
بر روی ما رواست اگر آشنا رود
سیل است آب دیده و هر کس که بگذرد
گر خود دلش ز سنگ بود هم ز جا رود
ما را به آب دیده شب و روز ماجراست
زان رهگذر که بر سر کویش چرا رود
حافظ به کوی میکده دایم به صدق دل
چون صوفیان صومعه دار از صفا رود
شرح لغت: خون دل:استعاره از اشک
۱- این نیت بر شما مبارک باد که به زودی عملی می‌گردد و گره از کار شما باز می‌شود. موقعیت بسیار خوبی به دست می‌آورید. از سفر کرده اطلاعی می‌رسد. از کار خود کاملاً رضایت خواهید داشت و گردش روزگار بر وفق مراد خواهد شد.
۲- حضرت حافظ در بیت آخر می‌فرماید:
حافظ با نیت و قصد درست و با دلی پاک، مانند درویشان خلوت نشین، به میخانه معرفت روی می‌آورد.
پس شما نیز اولاً نذر خود را ادا کنید. ثانیاً به یکی از مشاهد متبرکه بروید و دعا کنید. ثالثاً برای گشایش کار خود سوره مبارکه فتح را با حضور قلب و معنی بخوانید که بسیار موثر است.
رازی در دل نهفته داری و از درد عشقی رنج می‌بری که تو را بیمار و بیقرار کرده است. نهایت تلاش خود را در این راه کرده‌ای و کمترین نتیجه‌ای تاکنون به دست نیاورده ای. بدان که اگر با دل پاک و نیت صادق از خدا مدد بخواهی، آن یگانه تو را یاری خواهد نمود.
