بر اساس نتایج یک پژوهش که اخیرا توسط مرکز محققان و داستان‌نویسان دانشگاه کالیفرنیا انجام شده است، ۶۳.۵درصد از نوجوانان ترجیح می‌دهند آثار سینمایی و تلویزیونی بر روابط دوستانه افلاطونی(پاک و مطهر) تمرکز داشته باشند. همچنین ۶۲.۴درصد از این گروه معتقدند که وجود محتوای جنسی به‌عنوان ابزار داستان‌سرایی ضروری نیست.
آلیشا جی. هاینس، مدیر تحقیقات این مرکز، این روند را بازتاب خستگی نسل جوان از کلیشه‌های رایج در سینما می‌داند .در همین راستا، داده‌های جدید نشان می‌دهد فیلم‌های فاقد محتوای جنسی به طور چشمگیری از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ افزایش یافته‌اند. بر اساس تحقیقات استفان فالوز، تحلیلگر داده‌های فیلم، سهم این آثار از ۲۰ درصد به ۵۰ درصد رسیده است.
بر همین اساس مطالعات نشان داده‌اند نوجوانان و جوانان به دلیل اپیدمی تنهایی که پس از همه‌گیری کرونا تشدید شد، تمایل بیشتری به تماشای داستان‌هایی دارند که بازتاب روابط واقعی انسانی باشد. دکتر یلدا تی. اولس از دانشگاه لس‌آنجلس، معتقد است که این نسل در هنر و رسانه به دنبال الگوهایی برای غلبه بر انزوا می‌گردد.
او گفته است : «این نسل روابط متفاوتی نسبت به آنچه در رسانه‌ها می‌بیند، می‌خواهد و ترجیح می‌دهد زندگی و دوستی‌های مشابه زندگی خود را در آثار ببیند.»
استفانی ریواس لارا، عضو مرکز پژوهش دانشگاه لس‌آنجلس، نیز می‌گوید همه‌گیری کرونا، نسل زد، یعنی متولدان ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲، را بیش‌ازپیش به سمت بازتعریف روابط انسانی سوق داد. انزوا و دوری اجتماعی در دوران قرنطینه باعث شد جوانان بیشتر به دنبال محتوایی باشند که دوستی‌ها و ارتباطات انسانی را بازتاب دهد.
شواهد نشان می‌دهد نسل زد علاقه کمتری برای مواجهه با روابط جنسی در آثار سینمایی و تلویزیونی دارد و بیش از ۵۱ درصد از آنها دوست دارند روابط افلاطونی در آثار نمایشی موردتوجه قرار گیرد.
این تغییر رویکرد تماشاگران برای هالیوود، صنعتی که دهه‌ها بر استفاده از جذابیت‌های جنسی به‌عنوان ابزاری برای جذب مخاطب و افزایش فروش تکیه داشت، چالشی جدی محسوب می‌شود. بااین‌حال، به نظر می‌رسد استودیوهای بزرگ در حال درک این واقعیت هستند که محتوای جنسی دیگر تضمینی برای موفقیت نیست.
سایت سینمایی مووی‌گاید که بیش از دو دهه است روندهای سینمایی را بررسی می‌کند، در گزارشی نوشته است: «صرف‌نظرکردن از نمایش روابط صریح نه‌تنها منطقی‌تر است، بلکه شانس موفقیت فیلم‌ها را نیز افزایش می‌دهد. مخاطبان عام بیشتر به داستان‌های دوستانه و زندگی واقعی علاقه نشان می‌دهند.»
تحقیقات و داده‌های اخیر نشان می‌دهند نسل جدید تماشاگران سینما و تلویزیون، دیگر جذب محتوای سطحی و مبتنی بر کلیشه‌های جنسیتی نمی‌شوند. آنها به دنبال داستان‌هایی هستند که بازتاب‌دهنده روابط واقعی، انسانی و پیچیده باشند.
هالیوود، به‌عنوان نماد صنعت سرگرمی، اگر بخواهد نسل جدید را همراه خود نگه دارد، باید به این تغییرات ذائقه آنها توجه کند و آثار خود را از مسیر کلیشه‌های تکراری و محتوای جنسیتی صرف به سمت داستان‌سرایی خلاقانه و عمیق هدایت کند.
چند سال پیش در کوران کرونا مجمع جهانی اقتصاد پیش بینی کرده بود صنعت سینما در معرض بزرگ‌ترین تغییر در تاریخ هالیوود است. در این گزارش آمده بود که در وهله نخست، مدل کسب‌و‌کار از «توزیع توسط شخص ثالث» و «فروش تک بلیت» به سمت «توزیع مالکیت» و در قبال آن «درآمد مکرر» سوق پیدا کرده و این واقعیتی است که در فرآیند سرمایه‌گذاری در سرویس‌های VOD به‌خوبی قابل مشاهده است، جایی که یک فیلم یا سریال تلویزیونی شاید به‌تنهایی به‌سختی عامل سودآوری می‌شود اما در عوض، اشتراک‌های مکرر و در برخی موارد، درآمدهای تبلیغاتی برای بستر عرضه‌کننده آنها، ایجاد ارزش‌افزوده فراوان می‌کند. در نتیجه شرکت‌های رسانه‌ای دیگر نمی‌توانند نسخه‌هایی ثابت را در قالب برنامه‌هایی ثابت برای یک تعطیلات آخر هفته محبوب مخاطبان، تهیه و عرضه کنند و در عوض هدف اصلی افزایش فضای تعاملی با مخاطب و از این طریق «حفظ کاربر» و «محبوبیت محتوا» است.
