به گزارش "ورزش سه"، بالاخره فیفادی و دیدارهای ملی تمام شد و هواداران و علاقه‌مندان به فوتبال تا چهار ماه به تماشای بازی‌های بسیار مهیج باشگاهی می‌پردازند و برای مدتی از دست فوتبال‌های نه چندان هیجان انگیز ملی خلاص می‌شوند. البته پایان این فیفادی، علی‌رغم اینکه بسیاری از اهالی و عاشقان فوتبال آنچنان میل و علاقه‌ای به دیدن بازی‌های ملی درست در میانه فصل ندارند، برای مسی بسیار خوب به اتمام رسید و توانست به رکورد دیگری در دیدارهای ملی دست پیدا کند تا دوباره نگاه‌ها به سمت نمایش او و دیدارهای تیم ملی آرژانتین جلب و معطوف شود.
پایان‌بندی آخرین فیفادی سال 2024 برای لئو مسی و آلبی سلسته بسیار ویژه و خاص رقم خورد، چرا که او موفق شد به رکورد 58 پاس گل لاندن دونووان، شماره ده فراموش نشدنی تیم ملی فوتبال آمریکا، برسد و فعلا کنار اسطوره فوتبال آمریکا تا چهار ماه آتی، به صورت مشترک عنوان آقای پاس گل دیدارهای ملی را از آن خود کند. البته ناگفته نماند که ستاره فوتبال آمریکا توانست در صد و پنجاه و هفت بازی ملی، 58 پاس گل ثبت کند و مسی برای دستیابی به چنین رکوردی، بیست و پنج بازی بیشتر از تعداد بازی لاندن دونووان نیاز داشت.
حال بد نیست به همین مناسبت به سراغ برخی نکته‌های خاص کارنامه ملی لئو مسی در این زمینه برویم و اینکه بدانیم مسی از چه نقطه‌ای کار خود را آغاز کرده و در بعضی دیدارها چه بلایی بر سر تیم حریف آورده، خالی از لطف نیست.
مسی برای ثبت اولین پاس گل ملی تنها به سه بازی احتیاج داشت و در سومین بازی رسمی‌ملی خود، توانست در برد دو گله تیمش برابر پرو در چارچوب مقدماتی جام جهانی 2006، اولین پاس گل ملی خود را برای خوآن رومن ریکلمه ارسال کند. پس از حضور در ترکیب تیم ملی آرژانتین نسخه پکرمن، او آرام آرام خود را به عنوان مهره جوان یا به عبارتی برگ آس تیم، به مربیان گوناگون در مقاطع و تورنمنت‌های مختلف ثابت و تحمیل کرد.
پس از یک تجربه اندوزی خوب در طی سال‌ها بازی برای آرژانتین و رسیدن به بازوبند کاپیتانی، تنها در یک دیدار موفق به ثبت سه پاس گل شد. در نیمه نهایی کوپا آمریکا 2015 به میزبانی شیلی، برابر پاراگوئه دست به هتتریک در پاس گل زد و به عبارتی بهتر است بگوییم او در ارسال پاس گل هتتریک کرد؛ کاری که کمتر بازیکنی در فوتبال ملی آرژانتین انجام داده و چنین موردی نشان می‌دهد که لیونل مسی از چه نبوغ فوق‌العاده‌ای -هنگامی‌که پایش را بر روی چمن زمین مسابقه می‌گذارد و توپ به پای جادویی‌اش می‌رسد- برخوردار است.
درست یک سال بعد، پس از دست رفتن کوپا آمریکا برای مسی و هم‌تیم‌هایش، در کوپا آمریکا 2016 این بار به جای هتتریک، در دو بازی حساس و متوالی موفق شد یک گل بزند و دو پاس گل ارسال کند. در واقع او برابر کلمبیا و آمریکا در یک چهارم نهایی و نیمه نهایی، در زمینه گشودن قفل دروازه این دو حریف تأثیر بسزایی داشت و به قول بسکتبالی‌ها یک «دبل دبل» عالی و عملکرد خیره کننده در بحث ساختن و پرداختن گل از خود در دو دیدار پشت سر هم به جا گذشت.
حتی در سن سی و هفت سالگی هم قصد ندارد فراموش شود و او کارایی درخشان گذشته خود را تا حدود زیادی حفظ کرده و در فیفادی مهره ماه، خودش یک تنه بر روی پنج گل از شش گل بازی مقابل بولیوی اثرگذار بود و می‌توان گفت تیم بولیوی را خودش یکه و تنها ویران کرد. به ثمر رساندن سه گل و ثبت دو پاس گل یا بهتر است این طور چنین آمار و ارقامی را بخوانیم: هتتریک در گل و بریس در پاس گل آن هم فقط در یک بازی! از فوق ستاره آلبی سلسته در سن سی و هفت سالگی دیگر چه چیزی بهتر از این می‌خواهید؟
هرچند ناگفته نماند که اگر مسی تا این حد در بازی‌های ملی سرحال و شاداب به نظر می‌رسد، یکی از علت‌ها و شاید مهم‌ترین دلیل آن دوری کاپیتان آرژانتین از فوتبال اروپا و وجود فشار‌های عجیب و غریب حاکی در پنج لیگ معتبر اروپایی است. البته که فیفادی شهریور ماه را به خاطر مصدومیت از دست داد ولی اکنون مسی در یک آمادگی و شرایط جسمانی آرمانی به سر می‌برد.
باید اذعان داشت که سطح فوتبال MLS با وجود پیشرفت چشمگیر در دو دهه و چند سال اخیر، به هیچ وجه قابل مقایسه با فوتبال اروپا نیست و فشار کمتر بر روی مسی در لیگ MLS، می‌تواند شرایط آمادگی ایده‌آل از هر لحاظ در دیدارهای ملی را برای او به بهترین شکل ممکن فراهم کند.
لیگ MLS که با قهرمانی مسی و تیمش یعنی اینتر میامی به پایان راه خود در این فصل رسید و از فوریه (بهمن ماه) فصل جدید فوتبال آمریکا در دومین ماه از سال میلادی جدید، مجدداً از سر گرفته می‌شود.
اکنون با این وجود، مسی از تعطیلات زمستانی خود نهایت لذت را می‌برد. فقط باید منتظر ماند و دید که آیا در فیفادی ماه مارس، نابغه آرژانتینی برابر اروگوئه و برزیل رکورد آقای پاس گل دیدارهای ملی را به طور تمام و کمال به خود متعلق می‌سازد یا در دیدارهای بعدی این اتفاق ویژه به وقوع می‌پیوندد.
