عادل فردوسی پور که در ۲۰ سال اخیر با توجه به گزارش‌های دلنشین و ماندگارش جایگاه ویژه‌ای در دل مردم باز کرده است در بخشی از گفت و گوی جدیدش به صحبت درباره‌ی نسل جدید گزارشگران پرداخت.
وقتی از او در این خصوص سوال شد، گفت:
من خیلی دلم پره، خیلی نقد دارم وحشتناک، کلا مقوله گزارشگری، این چند سال من خودم مینشستم رصد می‌کردم و می‌دیدم و با احترام به همه‌ی بچه‌هایی که جدید آمدند من غیر از فرشاد محمدی مرام، نپسندیدم. ته تهش بخواهیم بگوییم، متوسط. من بحثم اینه یک گزارشگر اگر خودش لذت ببرد، هیچ کس نمی‌تواند بگوید من برای صدای آنچنانی و ادبیات فلان، اگر مردم لطف دارند نسبت به من که من همیشه مدیون آن‌ها هستم، اگر اقبالی بوده نسبت به گزارش‌های من برای این بوده که من حس کردم من خودم از فوتبال لذت می‌برم و لذت را به مردم منتقل می‌کنم. در بازی چلسی مقابل آرسنال من ۱۰% چیز‌هایی که دراوردم را گفتم، بستگی به فراخور اتفاقات بازی، اینجوری نبوده است که خودم را ملزم بدانم. گزارشگر داشتیم که می‌گفت فلان دروازبان با ۱۱۰ بازی ملی بدون گل زده! خب لامصب بدون گل زده چیه، دروازبان که نباید گل بزند.
