سرویس جهان مشرق - دیوان کیفری بینالمللی لاهه در تاریخ ۲۱ نوامبر، دستور بازداشت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و یواو گالانت وزیر جنگ سابق این رژیم را به اتهام ارتکاب جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و استفاده از گرسنگی (گرسنه سازی مردم غزه) به عنوان یک سلاح صادر کرد. این برای اولین بار است که دیوان لاهه دستور بازداشت یک مقام صهیونیستی را صادر میکند. دیوان لاهه اعلام کرد که «دلایل متقنی» یافته مبنی بر اینکه نتانیاهو و گالانت مسئول جرائمی مانند استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی و «کشتار و دیگر اقدامات ضدانسانی» است.
پس از صدور این حکم، نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفت: این یک روز سیاه در تاریخ سازمان ملل متحد و دیوان کیفری بین المللی است که برای حمایت از بشریت تاسیس شده است. این دیوان، امروز به دشمن بشریت تبدیل شده است.
باراک راوید خبرنگار و تحلیلگر پایگاه خبری واللا نیوز، در گزارشی در رابطه با صدور حکم بازداشت نتانیاهو و گالانت نخست وزیر و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی آن را نشانه دیگری از شکست سیاسی خطرناک کابینه اسرائیل توصیف کرد.
راوید در گزارش خود نوشت: «وقتی سیاستهای کابینه نتانیاهو بر عدم اجازه دادن به رسیدن کمکهای بشر دوستانه به غزه استوار است، باید انتظار میداشتیم که نتانیاهو از این پس قادر به سفر به بیش از ۱۲۰ کشور جهان نشود و همواره سایه دستگیری بر سرش وجود داشته باشد، اما تبعات این رای صرفا برای نتانیاهو نخواهد بود بلکه بر انزوای اسرائیل در جهان شدت خواهد بخشید و فشارهای جهانی برای متوقف کردن جنگ هم افزایش پیدا خواهد کرد. حکم دادگاه جنایی بین المللی در لاهه و صدور حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو و یوآف گالانت فقط خبر بدی برای نخست وزیر و وزیر جنگ سابق نیست، بلکه زیانهای شدیدی به اسرائیل و عواقب غیر قابل باوری برای تمامی اسرائیلیها به همراه خواهد داشت.»
حکم بازداشت «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی میتواند آثار سیاسی، حقوقی و نظامی داشته باشد. دیوان بینالمللی کیفری نیروی پلیس ندارد بنابراین برای اجرای حکمهایش به تصمیمگیری ۱۲۴ کشور عضو وابسته است. از این رو اگر حکمی از سوی دیوان کیفری بینالمللی صادر شود، کشورهای عضو این دیوان موظف به دستگیری آنها خواهند بود. این امر میتواند سفرهای دیپلماتیک و بینالمللی این دو نفر را محدود کند. لازم به ذکر است که بسیاری از کشورها برای بازداشت آنها اعلام آمادگی کردهاند که از جمله میتوان به کشورهای اروپایی اشاره کرد. ناگفته نماند که تمامی کشورهای اتحادیه اروپا از اعضای دیوان بین المللی کیفری هستند. مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بعد از صدور این قرار بازداشت در پیامی در شبکه ایکس تصریح کرد که حکم دیوان بینالمللی دادگستری برای همه کشورهایی که اساسنامه رم را امضا کردهاند لازمالاجرا است.
البته باتوجه به حمایت بی چون و چرای آمریکا از این رژیم جانی، دور از ذهن است که مقامات کاخ سفید بیکار نشسته و اجازه انجام چنین کاری را بدهند. لازم به ذکر است که رژیم صهیونیستی نیز عضو این دادگاه نیست و ادعا میکند که دیوان بینالمللی کیفری صلاحیت تصمیمگیری درباره اسرائیلیها را ندارد. آمریکا، حامی سرسخت رژیم جنایتکار نیز عضو دیوان بینالمللی کیفری نیست و این امر که سران رژیم صهیونیستی و آمریکا تلاش کنند تا این حکم را بی اعتبار نشان دهند، طبیعی بوده و امر دور از ذهنی نمیباشد.
اما نکته ای که باید به آن اشاره کرد، شکاف غیر قابل جبرانی است که بر وجبهه دیپلماسی رژیم صهیونیستی افتاد. اگر در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، قدرت نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی متحمل یک شکست جبران ناپذیر شد، در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، وجهه سیاسی و دیپلماسی رژیم صهیونیستی نیز دچار یک شکست غیر قابل جبران شد.
در چند سال گذشته، دستگاههای تبلیغاتی رژیم صهیونیستی در پوشش ارکان سیاسی و دیپلماسی، با صرف هزینه ای بسیار هنگفت، تلاش کرده اند تا با یک عملیات روانی و رسانه ای و در غالب اقدامات ساختگی و نمایشی، اقدام به یک تصویر سازی مثبت از خود کنند که چهار هدف مشخص را دنبال میکرد.
نخست، مسئله مظلوم نمایی در مقابل چشم جهانیان است. صهیونیستها همواره تلاش کرده اند تا با محور قرار دادن مسائلی از جمله هلوکاست (که همچنان سند محکمی برای اثبات آن وجود ندارد) خود را قومی نشان دهند که قربانی یک ظلم جهانی شده و از حق و حقوق خود بازمانده اند و از این رو اخلاق حکم میکند که به دلیل ظلم بزرگی که به آنها از سوی دولت های مختلف جهان در طول تاریخ شده است، رهبران و ملتها جهان به آنها در احیای حقوق خود (که عبارت است از تصاحب غیر قانونی سرزمین فلسطین و نسل کشی فلسطینان) کمک کنند و در موارد و موضوعات متعدد به صهیونیستها بخاطر تاریخی که هیچ سندیتی ندارد، باج دهند.
دوم، صهیونیستها طی سالهای گذشته و با گسترش فضای ارتباطات در جهان، تلاش کردند تا با موجه جلوه دادن اشغال فلسطین، وجود موجودیتی به نام رژیم صهیونیستی را در سرزمینهای شغالی قانونی جلوه داده و خلا مشروعیت خود در افکار عمومی بسیاری از مردم جهان را جبران کند. در این زمینه، ارائه داستان های دروغین، ساختی و جهت دهی شده درباره صاحبان اصلی فلسطین و تعلق مطلق سرزمینهای فلسطین به یهودیان و اشاره به حضور قوم بنی اسرائیل در فلسطین در طول تاریخ، از جمله اقداماتی است که صهیونیستها دنبال کرده اند.
سوم، زیر سوال بردن مسئله ای به نام کشور فلسطینی است. صهیونیست ها در ادامه دنبال کردن هدف موجه سازی از اشغال فلسطین توسط یهودیان، به دنبال بی اعتبار کردن و زیر سوال بردن اسناد و متون تاریخی مربوط به کشور تاریخچه کشور فلسطین بودند، مسئله ای که از پیش از بنیان گذاری رژیم صهیونیستی در فلسطین آغاز شده بود و طی سالهای اخیر همچنان ادامه داشت. در این زمینه، صهیونیست ها تلاش کردند تا با معرفی فلسطین به عنوان یک سرزمین خالی از هرگونه ساکن بومی، حضور فلسطینیان و به صورت کلی وجود کشور مستقل فلسطینی را کتمان کنند.
چهارم، عادی سازی در میان ملتها و دولت های منطقه است. رژیم صهیونیستی در ادامه راهبرد خود برای بیشتر کردن فضای تنفس در غرب آسیا، تلاش به برقراری روابط رسمی با کشورهای مسلمان کرده اند که این تلاش تا پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نیز ادامه داشت. هدف از این راهبرد، کاهش تهدیدات منطقه و ایجاد فضای بیشتر برای فعالیتهای اقتصادی، سیاسی و خصوصا نظامی بر علیه ایران و محور مقاومت و همچنین معرفی ایران در جوامع عربی و کشورهای مسلمان، به عنوان تهدید اول و بزرگ آنها و منطقه بود.
اما نسل کشی دهشتناک، نفرت انگیز، غیر انسانی و غیر قابل توصیف رژیم صهیونیستی در غزه و تجاوزات غیر قانونی ارتش این رژیم به کشورهای عربی از جمله لبنان و سوریه و کشتار مردم بی گناه آنها، سندی واضح بر اثبات دروغ بودن اقدامات نمایشی و مذبوحانه آنها برای بسیاری از ملتهای منطقه و جهان بود
اما در نهایت، با معرفی نخست وزیر و وزیر جنگ این رژیم، به عنوان جنایتکاران جنگی و صدور حکم دستگیری آنها از سوی معتبر ترین دادگاه حقوقی جهان، بر همگان روشن و اثبات شد که رژیم صهیونیستی نه تنها یک موجودیت متجاوز و غیر قانونی است که بیش از هر حکومت نامشروع و جنایتکاری در طول تاریخ، دست به قتل، کشتار و نسل کشی زده است، بلکه چنین وجود آن، میتواند تهدیدی فوری و جدی برای صلح در سراسر منطقه و جهان باشد. بی شک حکم اخیر دادگاه لاهه را میتوان هفت اکتبری دیگر برای رژیم صهیونیستی دانست. همانطور که شکست هفت اکتبر هیچ گاه جبران نخواهد شد، شکست ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴ هیچ گاه برای این رژیم جبران نخواهد شد.