ماش در زبان لری ماشک تلفظ می‌شود و به همین خاطر اهالی کهگیلویه‌وبویراحمد به این غذای محلی که در واقع شله ماش است، شله ماشکی می‌گویند. شله ماشکی بیشتر در روزهای سرد و بارانی طبخ می‌شود و به همین دلیل گاهی به آن شله بارانی هم می‌گویند. این خوراک مقوی و سالم را با ترشی هم سرو می‌کنند.
به گزارش همشهری، شله ماشکی گرچه غذای محلی کهگیلویه و بویراحمد است، اما بین سایر لرهای جنوبی هم رایج هست مانند لرهای جنوبی فارس و خوزستان و بوشهر.
برای تهیه این غذای مخصوص روزهای بارانی به ماش، برنج، کنجد، اناردانه، زردچوبه، نمک و پیاز داغ نیاز داریم. به جای اناردانه از آب نارنج هم استفاده می‌شود. اهالی کهگیلویه‌وبویراحمد به ویژه عشایر منطقه از سبزی‌های کوهی هم در این غذا استفاده می‌کنند.
ماش را با مقدار مناسبی آب توی قابلمه ریخته و روی حرارت می‌گذاریم تا بپزد. اواسط پخت برنج‌های خیس خورده را اضافه می‌کنیم و بعد هم کنجدهای آسیاب شده، نمک و فلفل و زردچوبه را می‌ریزیم. شعله باید ملایم باشد و مدام هم بزنیم تا ته نگیرد و برنج و ماش خوب بپزند. پیازهای خلالی را هم در مقداری روغن تفت می‌دهیم، سبک که شدند اگر سبزی کوهی داشتیم به آن اضافه می‌کنیم و بعد از اندکی تفت به ماش و برنج اضافه می‌کنیم. وقتی شله ماشکی غلیظ شد و قوام داشت آماده است.
ماش کاهش‌دهنده قند و چربی خون است. زودهضم است و از آنجا که ماده غذایی متعادلی است، مصرفش به دیابتی‌ها هم توصیه می‌شود. البته بهتر است که این ماده غذایی به صورت جوانه مصرف شود. مصرف ماش هیچ‌گونه ممنوعیتی برای هیچ‌کس ندارد.
از جمله خواص ماش در طب سنتی می‌توان به مواردی از جمله تقویت بینایی و اعصاب، رفع یبوست (ماش پوست کنده)، درمان اسهال (ماش با پوست)، تسکین حرارت صفرا و خون، تولید خون و تسکین سرفه اشاره کرد. ماش برای ریه، پوست، زنان باردار، دیابت، فشار خون، قلب، سیستم ایمنی، لثه و پوکی استخوان هم مناسب است و خاصیت دارد.
