یک کاربر صهیونیست در شبکه ایکس نوشت: «لبنانیها به خانههای خود علیرغم ویران شدنش، بازگشتند چون اهل این سرزمین هستند؛ اما شهرکنشینان مهاجران غریبهای هستند که از اروپا بدین سرزمین آمدهاند. به همین خاطر جز زندگی مرفه در خانههای زیبا را نمیپذیرند. این قضیه در مورد لبنانیها برعکس است . آنها بازگشتند اما ما باز نگشتیم.»
بیان کنایه آمیز فوق و تأکید بر تأخیر بازگشت صهیونیستها حاوی یک استعاره نهفته است: صهیونیست ها هرگز به خانه بازنمی گردند. چراکه خانه از آن کسانی دیگر یعنی فلسطینی ها است. در بدر بطن یا باطن امر، هیچ صهیونیستی در اراضی اشغالی صاحب خانه نیست. اما اگر ظاهر ماجرا را ملاک قرار دهیم هم بازگشت صهیونیستها هرگز بازگشتی مانند بازگشت مردم جنوب لبنان نخواهد بود.
مردم جنوب لبنان به خانه بازگشتند و در نهایت و در ظاهر، صهیونیست های شمال فلسطین اشغالی هم به خانه بازخواهند گشت. اما تفاوت بنیادین میان این دو بازگشت وجود دارد:
مردم جنوب لبنان به خانه بازگشتند اما همیشه نگران دستاندازی رژیم غاصب خواهند بود. صهیونیست های شمال فلسطین به خانه بازمی گردند اما همیشه نگران بازگشت این خانه ها به صاحبان اصلی اش هستند. بنابراین هرچند به خانه بازگشتند اما هرگز صاحب خانه نخواهند شد و در باطن خود بی خانمان اند. خانه دارند اما صاحب خانه نیستند.
به بیان دیگر، مردم لبنان با بازگشت خانه -بازگشت به صاحبان- مواجه شدند اما صهیونیست های شمال، نه تنها بازگشت خانه را تجربه نکرده اند(چون مالک اصلی و اصیل آن نیستند)، که به خانه هایی می آیند که پیشاپیش و در نهایت، بازگشتی است؛ بازگشتی به این معنا که باید به صاحبان اصلی و اصیل آن بازگردد.
نکته دیگر این که شادی اصیل تنها برای مردم جنوب لبنان خواهد بود. آنها هرچند در اعماق وجودشان می دانند که آتش بس و حتی صلح، مانع همیشگی تجاوز رژیم غاصب صهیونیستی نیست اما در شادی خود، شرمنده نیستند.
در آن سو، صهیونیست های شمال اراضی اشغالی، همواره با یک شرم و یک هراس عمیق زندگی خواهند کرد.
همچنین صهیونیست های شمال اراضی اشغالی فلسطین را نمی توان آواره خواند. کسانی که مسبب آوارها و عامل غصب خانه فلسطینیان و آوارگی آنها هستند، برای همیشه حتی از افتخار آوارگی محروم خواهند بود.
نکته دیگر مربوط به تفاوت ویرانی و بازسازی است. ویرانی خانه های لبنانی، صرفاً یک ویرانی در بنا است که با بازسازی در بنا حل می شود. اما ویرانی خانه های صهیونیستی، یک ویرانی در مبنا و حتی زمین است که هرگز قابل بازسازی نیست. آسمان بالای سر صهیونیست ها هم غصبی است.
مطابق آنچه گفته شد، بازگشت مردم لبنان، بازگشت پیشرو و بازگشت صهیونیستها، بازگشت پسرو است.