به گزارش اعتمادانلاین، در حالی که بسیاری از مردم جهان از روی زمین رأی خود را به صندوق می‌اندازند، فضانوردان آمریکایی این فرصت را دارند تا از فاصله صدها کیلومتری زمین رأی دهند. به کمک فناوری پیشرفته و سیستم‌های امن، این افراد می‌توانند به طور رسمی و از ایستگاه فضایی بین‌المللی در انتخابات شرکت کنند.
روند رأی‌گیری فضانوردان شامل ارسال فرم‌های رمزگذاری‌شده از ایستگاه فضایی به زمین است؛ فرآیندی که طی چندین سال به تکامل رسیده و با همکاری سازمان فضایی ناسا و مقامات انتخاباتی ایالات متحده به حقیقت پیوسته است.
طریقه رای‌گیری از فضانوردان خارج از جو زمین
آیا از صف‌های طولانی رأی‌گیری خسته شده‌اید؟ تصور کنید که صدها کیلومتر بالاتر از سطح زمین گیر افتاده‌اید و می‌خواهید رأی بدهید؛ این واقعیتی است که فضانوردان آمریکایی اکنون در حال تجربه آن هستند.
در حال حاضر، چهار فضانورد آمریکایی از جمله نیک هاگ (Nick Hague)، فضانورد اسپیس‌ایکس (SpaceX)، دان پتیت (Don Pettit) از ناسا (NASA) و بوچ ویلمور (Butch Wilmore) و سونیتا ویلیامز (Sunita Williams)، فضانوردان سرگردان استارلاینر بوئینگ (Boeing Starliner)، در مدار زمین هستند.
با اینکه این فضانوردان آمریکایی حدود ۲۵۰ مایل از نزدیک‌ترین محل رأی‌گیری فاصله دارند، در ایستگاه فضایی بین‌المللی، با استفاده از شبکه ارتباطات فضایی و ناوبری ناسا (SCaN) از فضا رأی می‌دهند. این شبکه به فضانوردان امکان این را می‌دهد که رأی‌های رمزگذاری‌شده خود را با امنیت کامل به زمین ارسال کنند.
کوین کاگینز (Kevin Coggins)، معاون پروژه SCaN در این زمینه توضیح داد: این شبکه به فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی اجازه می‌دهد که در فرآیند دموکراتیک رأی‌گیری شرکت کنند و صدایشان شنیده شود.
ناسا اعلام کرده است ویلیامز، ویلمور، هاگ و پتیت قصد رأی دادن دارند، اما زمان رأی‌دادن با تصمیم خودشان است. یکی از سخنگویان ناسا اظهار داشت: این به عهده اعضای گروه است که بگویند رأی داده‌اند یا نه؛ ویلمور صبح روز سه‌شنبه اعلام کرد که پیش از موعد رأی داده است.
نیک هاگ در روز انتخابات در پلتفرم X اعلام کرد: این مهم نیست که نشسته‌ای، ایستاده‌ای یا در فضا معلق هستی، این مهم است که رای می‌دهی.
پس از تکمیل رأی‌گیری در ایستگاه فضایی بین‌المللی، رأی الکترونیکی از طریق سیستم ماهواره‌ای انتقال داده ناسا، به‌صورت امن به یک آنتن زمینی در تأسیسات آزمایش وایت سندز (White Sands) در نیومکزیکو ارسال می‌شود.
با اینکه بوچ ویلمور از ماه ژوئن (خرداد) در ایستگاه فضایی بین‌المللی گیر افتاده، اما با جدیت به رأی‌دادن در انتخابات ۲۰۲۴ متعهد بود. ویلمور در یک کنفرانس مطبوعاتی در ماه سپتامبر (شهریور) گفت:
این وظیفه بسیار مهمی است که همه ما به‌عنوان شهروند داریم تا در این انتخابات شرکت کنیم و ناسا انجام این کار را برای ما بسیار آسان کرده است.
رأی‌دادن از فضا پدیده جدیدی نیست و به اواخر دهه ۱۹۹۰ برمی‌گردد. تگزاس اولین ایالتی بود که رأی‌گیری از مدار را در سال ۱۹۹۷ قانونی کرد، و دیوید وولف (David Wolf) اولین فضانورد آمریکایی بود که در همان سال از فضا رأی داد و کیت رابینز (Kate Rubins) در سال ۲۰۲۰ این کار را ادامه داد.
علاوه بر فراهم کردن امکان مشارکت فضانوردان در انتخابات، پروژه SCaN چندین شبکه ارتباطی و حیاتی ناسا، از جمله شبکه فضای دور، شبکه نزدیک زمین و شبکه فضایی را مدیریت می‌کند.
به گفته ناسا، شبکه ارتباطات و ناوبری فضایی مأموریت‌هایی را تا فاصله ۱.۲ میلیون مایلی از زمین پشتیبانی می‌کند که فاصله‌ای به اندازه رسیدن به مریخ است؛ حدود ۹۲ میلیون مایل دورتر. این شبکه‌ها نه‌تنها از فضانوردان پشتیبانی می‌کنند بلکه نقش مهمی در پیشبرد مأموریت‌های کلی ناسا دارند.
کاگینز گفت: شبکه‌های ارتباطات فضایی و ناوبری ناسا، نقش کلیدی در دریافت داده‌های علمی و اکتشافی ایفا می‌کنند و برنامه ما همچنین در اتصال فضانوردان به خانواده‌هایشان، مرکز کنترل مأموریت ناسا و سایر بخش‌ها نقش اساسی دارد.
ناسا همچنین در تلاش است تا توانایی‌های ارتباطی خود را حتی بیشتر به اعماق فضا گسترش دهد و پروژه ارتباطات نوری فضای دور (DSOC) را راه‌اندازی کرده که با استفاده از لیزر داده‌ها را تا فاصله ۲.۲ میلیارد مایلی ارسال می‌کند.
