آنچه در این میان اهمیت دارد آن است که ریسک‌های سیاسی نباید سبب شکل‌گیری انتظارات جدید در نرخ دلار شود. به این ترتیب رشد دلار آزاد به واسطه عوامل اقتصادی، با توجه به اینکه منجر به رشد نرخ دلار نیما می‌شود، اثرات مهمی بر عملکرد شرکت‌ها بر جای خواهد گذاشت. از سویی کاهش فاصله نرخ دلار نیما و دلار آزاد یکی از دغدغه‌های جدی اهالی بازار سرمایه تلقی می‌شود. به این ترتیب اگر سرعت رشد دلار نیما افزایش یابد، اثرات شگرفی در پیشروی بازار بر جای می‌گذارد. این موضوع برای بورس مهم است اما نمی‌تواند رشد ۹۹ را رقم بزند. برای رشد شارپ در گام نخست نرخ بهره باید حداقل به ۲۰درصد نزول یابد.
اگرچه نرخ اخزاها و نرخ بهره بعد از سیاست‌های حمایتی سیاستگذار اقتصادی تا حدودی کاهش یافته، اما باید اذعان کرد که کاهش ۳درصدی نرخ اخزاها و میانگین نرخ بهره نمی‌تواند انتظارات بازار سرمایه را برآورده کند. نرخ دلار نیز باید بالای ۸۰هزار تومان تثبیت شود. در چنین شرایطی است که بازار سرمایه می‌تواند خودی نشان دهد. در غیر این صورت موانع فعلی نمی‌گذارد بورس به رشد ناگهانی و فراتر از انتظار دست یابد. رشد اخیر بازار سرمایه نیز در راستای جبران جاماندگی از بازارهای موازی صورت گرفته است. از این‌رو نباید روند فعلی را مستمر دانست. با توجه به توضیحاتی که داده شد، باید گفت روند کنونی بازار سرمایه هیچ تهدیدی برای سهامداران محسوب نمی‌شود.
بررسی روند دو شاخص اصلی بورس تهران در هفته اخیر نیز یک سیگنال مهم مخابره می‌کند. به نظر می‌رسد روند معاملات بازار سهام در روزهای آینده به سمت نمادهای کوچک حرکت کند. در این شرایط هفته آینده انتظار می‌رود بازار همچنان به رصد تحولات در سه حوزه دلار نیما، قیمت‌های جهانی و همچنین تحولات بازار رقیب - بازار پول - بپردازد. به نظر می‌رسد نگاه این هفته فعالان بازار نیز مطابق با این روند است، به طوری که عمده سهامداران و کارشناسان معتقدند روند شاخص سهام طی هفته جاری متعادل و صعودی خواهد بود. با‌این‌حال باید دید روند ایجادشده در بازار یک نسیم رونق است یا این هم یک هیجان موقتی است. البته سیاست‌های ارزی-اقتصادی در سطح داخلی، مساله تحریم‌ها و منازعات منطقه‌ای همچنان جایگاه خود را به‌عنوان عوامل اصلی ایجاد بازدهی پرنوسان در بورس تهران حفظ کرده‌اند.
