به گزارش همشهری آنلاین، فیلم سینمایی «احمد» به نویسندگی امیرعباس ربیعی و رضا محبی نوری، کارگردانی امیرعباس ربیعی و تهیهکنندگی حبیب والینژاد، که به بخش مسابقه پنجمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم مسلمانان Muslim International Film Festival راه یافته بود، در پی مخالفت و فشار نماینده پارلمان کانادا و کارشکنی رسانههای معاند از این جشنواره حذف شد.
فیلم احمد با فشار سیاسی حذف شد
ربیعی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس گفت: «فیلم ما در ابتدا بدون هیچ مشکلی پذیرفته شد. اگر قرار بود مخالفتی صورت بگیرد، باید همان زمان رخ میداد. حتی هماهنگیهایی برای برگزاری چند مصاحبه مجازی با من و بازیگران فیلم انجام شده بود، زیرا امکان حضور ما در کانادا وجود نداشت. اما صبح روز نمایش، خبر رسید که مقامات دولتی کانادا و برخی رسانههای معاند اعتراضاتی را مطرح کردهاند.
این اعتراضات تا جایی پیش رفت که حتی در پارلمان کانادا نیز مطرح شد. فشارها آنقدر زیاد بود که مسئولان جشنواره در نهایت تصمیم گرفتند فیلم را از لیست نمایش حذف کنند.» وی افزود: «آنها در ایمیلی ضمن عذرخواهی اعلام کردند که تحت فشارهای سیاسی مجبور به این کار شدهاند. این اتفاق نشاندهنده سیاستزدگی محض و برخورد دوگانه با هنر و آزادی بیان است.»
احمد روایتی از انسانیت است
این کارگردان درباره محتوای فیلم توضیح داد: «فیلم «احمد» یک اثر جنگی یا نظامی نیست. این فیلم درباره یک واقعه انسانی و اجتماعی است. شهید احمد کاظمی در این فیلم نه بهعنوان یک فرمانده نظامی، بلکه بهعنوان انسانی مسئولیتپذیر معرفی میشود که در زلزله بم، تمام تلاش خود را برای کمک به زلزلهزدگان به کار میگیرد. ما تلاش کردیم که این جنبه انسانی و نوعدوستانه را به تصویر بکشیم. این فیلم پیامی کاملاً انسانی دارد و هیچ ربطی به تبلیغات سیاسی یا تنشزایی ندارد.»
ربیعی ادامه داد: «برای ما جالب است که این فیلم در جشنوارهای که به فیلمسازان مسلمان اختصاص دارد، به دلیل فشارهای سیاسی کنار گذاشته شد. چراکه احتمالا این جشنواره به آثاری مربوط به ادیان مختلف اشاره خواهد کرد.»
با دین فردی مشکلی ندارند و تنها وقتی دین به سمت عدالت طلبی برود با آن مقابله میکنند
وی در پاسخ به این پرسش که چرا چنین فیلمی با چنین محتوایی مورد اعتراض قرار گرفته است، گفت: «مشکل اصلی آنها نه با دین بهعنوان یک موضوع فردی، بلکه با دین بهعنوان یک عامل عدالتخواهانه و ظلمستیز است. وقتی دین به اصلاح جامعه، کمک به همنوع، و مقابله با ظلم میپردازد، مقاومتها آغاز میشود. این نگاه محدود به اسلام نیست. نمونههایی مانند مارتین لوتر کینگ یا گاندی نشان میدهد که همیشه با رهبران دینی با نگاه به ابعاد اجتماعی دینشان در مسیر اصلاحات اجتماعی گام برداشتهاند.»
ربیعی همچنین درباره ارتباط مخاطب خارجی با فیلم گفت: «جالب است که بسیاری از مفاهیمی که برای ما آشنا هستند، برای مخاطب خارجی کاملاً جدید و جذاباند. در تجربههای قبلیام از اکران بینالمللی، متوجه شدم که مخاطبان خارجی به دلیل نبود حواشی سیاسی، خیلی راحتتر و صادقانهتر با فیلم ارتباط برقرار میکنند. در «احمد» ما روی مفاهیمی تمرکز کردیم که برای همه انسانها قابل درک است: مسئولیت اجتماعی، فداکاری، و انساندوستی. این مفاهیم فراتر از مرزها و فرهنگها هستند. بنابراین، فکر میکنم مخاطب خارجی حتی بیشتر از مخاطب داخلی با فیلم ارتباط برقرار کند.»
ربیعی در خصوص حذف فیلم از جشنواره و تأثیر آن گفت: «حذف فیلم از یک جشنواره بینالمللی قطعاً ضربهای است، اما این نباید باعث توقف ما شود. این اتفاق نشان میدهد که باید به فکر راههای دیگری برای رساندن فیلم به مخاطبان باشیم. ما نیاز داریم که شبکه توزیع مستقلی ایجاد کنیم تا بتوانیم فیلمهایمان را بدون واسطه به دست مردم برسانیم.»
باید با مخاطب اصلی سینما مواجه شویم
وی افزود: «هدف اصلی من از ساخت این فیلم این بود که هر مخاطبی، چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان، بتواند این اثر را ببیند و از آن لذت ببرد. فیلمی که پیام آن بر مبنای فطرت انسانی است، کافی است که به دست مخاطبان واقعی برسد.»
این کارگردان درباره پیام اصلی فیلم «احمد» گفت: «این فیلم نه درباره جنگ است، نه درباره سیاست؛ بلکه درباره انسانیت است. شخصیت احمد کاظمی در این فیلم بهعنوان الگویی از فداکاری و نوعدوستی به تصویر کشیده شده است. ما در این فیلم تلاش کردیم که ارزشهای انسانی را فراتر از مرزهای جغرافیایی و فرهنگی نشان دهیم.» وی در ادامه گفت: «فکر میکنم اشکال اصلی فیلم برای حذف از جشنواره این باشد که سینمایی «احمد» نشان میدهد که یک فرمانده جنگ در مواجهه با مردم چه میکند، «احمد» نشان میدهد که یک فرمانده نظامی دلسوز مردم است و کشوری مثل کانادا و رسانههای معاند که میخواهند فاصله بین دولت و ملت ایران را به اشتباه نشان دهد و تحمل نشان دادن واقعیت را ندارد.»
ربیعی در پایان با تأکید بر اهمیت سینما بهعنوان ابزار گفتوگو گفت: «ما باید به ذات سینما بهعنوان ابزاری برای گفتگو و ایجاد همدلی ایمان داشته باشیم. سینما میتواند پلی میان فرهنگها و ملتها باشد. بنابراین، وظیفه ماست که با تمام قدرت تلاش کنیم تا آثارمان به بهترین شکل ممکن به دست مخاطبان برسند.» وی افزود: «امیدوارم که بتوانیم از این تجربهها برای ایجاد شبکههای توزیع مستقل استفاده کنیم تا فیلمهایمان بدون دخالت سیاست و با ارتباط مستقیم به مخاطب جهانی ارائه شوند.»