در این تصاویر میتوان رد گذر زمان را بر چهره او دید که باعث شده کمترین شباهت را با گذشتهای که از او میشناسیم داشته باشد. اما او سالها پیش با چهرههای بسیار متفاوتتر از امروز در سریالهایی بازی داشته که نسل دهه شصت و هفتاد هم به یاد دارند.
مثل «در پناه تو» که در آن نقش مادر مریم با بازی لعیا زنگنه را بازی میکرد. دختری که یک ازدواج ناموفق پرماجرا داشت و بعد با یکی دیگر از همدانشگاهیهایش ازدواج کرد. پیشتر از آن او در سریال پدرسالار بازی کرده بود که در میانههای دهه هفتاد بسیار پربیننده بود. او نقش مادر آذر با بازی کمند امیرسلیمانی را بازی میکرد و حامی دخترش بود که میخواست زندگی مستقلی خارج از خانه پدر همسرش داشته باشد.
لاچینی کار بازیگری را از سال ۱۳۴۰ و با تئاتر شروع کرده و سال ۱۳۴۱ هم با فیلم «مسافری از بهشت» اولین بار جلوی دوربین سینما رفته است. اضافه بر این میتوان فهرستی از کارهای او در دوبله ارائه داد، شاخصترینهایش: کارتونهای رامکال، حنا دختری در مزرعه و بچههای مدرسه والت و سریالهای اوشین و هانیکو و سریالهای ایرانی امام علی و مزد ترس.
از رنجی که میبرم
لاچینی در مصاحبه ای تلویزیونی برای اولین بار از زندگی سختش، ازدواج در یازده سالگی، مرگ سه فرزند، مرگ دو همسرش و بیماری دخترش گفت که آن زمان هم سرطان داشت و هم سکته کرده بود و مدتی پیش درگذشت. در این مصاحبه که در سال ۱۴۰۱ انجام شده بود، وقتی مصاحبهکننده از ادامه کار و کم کاری اش پرسیده بود، اعلام بازنشستگی کرده بود و گفته بود: «تقریبا از سال ۹۶ تا الان خودم را از همه چیز بازنشسته کردهام. یک زمانی هست که دیگر واقعا آدمها خسته میشوند و توان کار کردن ندارند؛ خصوصا الان که من به لحاظ شخصی حال خوبی ندارم و شرایط جامعه هم خوب نیست.»
ده سال پیش تر از آن اما از این که فراموش شده و کسی احوالش را نمیپرسد و نقشی پیشنهاد نمیدهد، شکایت کرده بود و این که نقشهایی هم که پیشنهاد میشوند چنگی به دل نمیزنند. او از جریانی هم که از آن سالها راه افتاده بود و از نابازیگران سالخورده در سریالها استفاده میشد، ناراضی بود: «طی سالهای اخیر موجی به راه افتاده و در آن از افراد مسنی دعوت به کار میشود که هیچ دانش و تجربهای در حوزه بازیگری ندارند و گاه حتی به دلیل سواد ناکافی نمیتوانند یک دیالوگ را حفظ کنند؛ حضور این افراد باعث شده بسیاری از بازیگران مسن خانهنشین شوند.»