فرارو- در این تصویر، حافظ اسد، رهبر مقتدر سوریه، کنار صدام حسین، معاون رئیس‌جمهور عراق، قرار گرفته است. سمت راست عبدالعزیز بوتفلیقه وزیر امور خارجه الجزایر و فرد نیمه پوشیده سمت راست دیگر عبدالحلیم خدام معاون رئیس جمهور سوریه؛ تصویری خندان، اما پس پشتی که قرار بود روابط سیاسی جهان عرب به تاریکی و تراژدی نزدیک شود.
به گزارش فرارو، حافظ اسد و صدام حسین؛ دو مردی که از حزب بعث برخاستند و به‌ظاهر اهداف مشترکی داشتند، اما سرنوشت آنان را در مسیری پر از خیانت، تنش و دشمنی قرار داد. حافظ اسد که روزگاری با کودتایی خونین قدرت را در سوریه به دست گرفت، در این نشست با صدام حسین، مردی که به همان روش در عراق بر تخت قدرت تکیه زده بود، هم‌پیمان به نظر می‌رسید، اما چه زود این اتحاد ظاهری فروپاشید. آتش اختلافات میان این دو چنان زبانه کشید که هر کدام به دشمنان سیاسی یکدیگر پناه دادند، توطئه‌هایی علیه هم چیدند و در نهایت روابط دو کشور را به ورطه قطع کامل کشاندند.
تراژدی روابط میان حافظ و صدام به جایی رسید که در هنگامه جنگ ایران و عراق، حافظ تمام‌قد در کنار ایران ایستاد، او خود مدعی رهبری ملی‌گرایی عربی می‌دانست، گویی از سایه حزب بعث عبور کرده و می‌خواست به انتقام‌گیری از رقیب دیرینه خود بپردازد. حافظ و صدام در خصوص جنگ ایران بار‌ها و بار‌ها دیدار کردند؛ دولت حافظ تلاش‌هایش متوقف کردن جنگ، هم‌زمان در کنار ایجاد روابط حسن همجواری و همکاری با ایران بود، اما صدام در چنین مساله‌ای قرار نبود کنار آید. حافظ و صدام هر دو خود را وارث راستین آرمان‌های حزب بعث می‌دانستند، اما هرکدام دیگری را به خیانت به ایدئولوژی این حزب متهم می‌کردند. شکاف میان دو رهبر یادآور قصه‌های کلاسیکی است که در آن قدرت، خیانت و افتراق، همه چیز را به آتش می‌کشد.
