محمد البشیر در سال ۱۹۸۳ میلادی در منطقه «جبل الزاویه» در استان ادلب متولد شد.
البشیر در سال ۲۰۰۷ فارغ التحصیل رشته برق و الکترونیک گرایش مخابرات در دانشگاه حلب شد و در سال ۲۰۲۱ میلادی مدرک دانشگاهی فقه و حقوق را از دانشگاه ادلب گرفت.
او در سال ۲۰۱۱ به عنوان رئیس بخش تاسیسات حساس کارخانه گاز شرکت گاز سوریه مشغول به کار شد.
البشیر مدتی پست مدیر امور جمعیت ها در وزارت توسعه را در به اصطلاح «دولت نجات سوریه» در استان ادلب برعهده داشت. گروههای معارض مسلح از جمله «هیات تحریر الشام» که بخش هایی از استان ادلب و ریف شمالی حماه و ریف غربی حلب را در تصرف خود داشتند، این دولت را برای خودشان در سال ۲۰۱۷ به موازت فعالیت دولت رسمی و قانونی سوریه تشکیل داده بودند.
او همچنین به مدت دو سال و نیم به عنوان مدیر معارف شرعی در وزارت اوقاف، دعوت و ارشاد دولت نجات کار کرد.
البشیر در سال های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ پست وزیر توسعه و امور انسانی را در دولت نجات برعهده داشت. البشیر در تاریخ ۱۳ ژانویه ۲۰۲۴ نیز به عنوان پنجمین نخست وزیر دولت نجاتِ معارضان مسلح در ادلب انتخاب شد.
او روز دوشنبه نهم دسامبر۲۰۲۴ و در پی سقوط نظام» بشار اسد» رئیس جمهور سوریه، از سوی گروههای معارض مسلح به عنوان رئیس دولت انتقالی این کشور تعیین شد.
روز دوشنبه نشست مشترکی بین «محمد الجولانی» فرمانده گروه معارض مسلح «هیات تحریر الشام» که خود را فرمانده اداره عملیات نظامی سوریه معرفی می کند و «محمد الجلالی» نخست‌وزیر این کشور و محمد البشیر برگزار شد.
این نشست با هدف تعیین سازوکار انتقال قدرت و جلوگیری از کشیده شدن سوریه به هرج و مرج برگزار شد و در آن البشیر مکلف به تشکیل دولت برای مدیریت دوره انتقالی در سوریه شد.
معارضان مسلح در سوریه صبح روز یکشنبه، سیطره خود بر دمشق را اعلام کردند و پس از آن، فرماندهی ارتش سوریه در بیانیه‌ای، سقوط حکومت «بشار اسد» رئیس جمهور این کشور را اعلام کرد.
معارضان مسلح در سوریه از بامداد هفتم آذر ۱۴۰۳ برابر با ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴ با حمایت برخی از کشورها و ورود نیروهای تازه نفس خارجی، اقدام به حمله گسترده علیه مواضع ارتش سوریه در مناطق شمال غرب، غرب و جنوب غرب حلب کردند.
تحرکات تروریست‌ها و معارضان مسلح علیه مواضع ارتش سوریه، توافق آتش‌بس منعقد شده در سال ۲۰۲۰ را نقض کرد زیرا این منطقه، مشمول توافقنامه «کاهش تنش» است که با تضمین ترکیه در آستانه امضا شد و شامل مناطقی در ادلب، حومه حلب و بخش‌هایی از حماه و لاذقیه می‌شد.
