به گزارش همشهری آنلاین، محسن مهدیان؛ مدیرمسئول روزنامه همشهری نوشت؛ پس از سقوط سوریه یک ادعا از سوی 3گروه مطرح شده است و آن اینکه سقوط اسد یعنی شکست سیاست‌های ایران در سوریه.
گروه اول براندازها هستند. تکلیف دسته اول روشن است؛ مواجب می‌گیرند تا بگویند روز، شب است. دسته دوم جمعی از غربزده‌های داخلی هستند؛ می‌گویند سقوط سوریه یعنی محاسبات غلط ما در گذشته. به تصورشان امروز غرب در سوریه پیروز میدان است و معتقدند از همان ابتدا باید با برنده می‌بستیم و به اشتباه هزینه کردیم. اما دسته سوم جمعی از متدینین هستند؛ کسانی که می‌گویند سقوط سوریه و بازگشت تروریست‌ها یعنی هدر رفتن خون شهدای مدافع حرم.
این متن پاسخ به گروه دوم و سوم است؛ واقعا ثمره خون شهدای مدافع حرم، شهید حججی‌ها، شهید همدانی‌ها و شهید صدرزاده‌ها چه بود؟
یکم؛ مهم‌ترین دلیل همان است که بارها رهبرانقلاب بدان اشاره کرده‌اند؛ اینکه جریان داعش به‌عنوان تروریست‌های تکفیری و ضدشیعی اگر از سوریه حذف نمی‌شدند باید در کرمانشاه، همدان و تهران با آنها مواجه می‌شدیم؛ لذا مهم‌ترین ثمره خون شهدای مدافع حرم حفظ امنیت ملی، خاک و نوامیس کشور بود. امروز داعش تکفیری و خونریز تبدیل به القاعده یا جریان تروریست ری‌برند شده است که دریوزگی غرب و اسرائیل را می‌کند.
دوم؛ سوریه همواره محل درگیری کردها، ترکیه، عربستان و رژیم صهیونیستی بوده است. ورود ایران به سوریه باعث شد موازنه قدرت در سوریه و بلکه منطقه به‌هم بخورد. این موضوع عمق راهبردی ما در منطقه را تقویت و از نفوذ بیشتر آمریکا جلوگیری کرد. در آن مقطع محور واشنگتن – تل‌آویو سعی در اجرایی‌سازی نقشه خاورمیانه بزرگ داشتند که با نقش‌آفرینی ایران، ناکام ماندند.
سوم؛ سوریه نقطه استراتژیک اتصال ایران به مدیترانه و غرب آسیا بود. بنادر سوریه از این جهت یک فرصت استثنایی برای ایران محسوب می‌شد تا نفت، گاز و کالای خود را به اروپا صادر کند و از سوی دیگر بتواند از طریق سوریه و با تهاتر کالا بخشی از تحریم‌های ظالمانه غرب را دور بزند. صادرات نفت ایران به سوریه و ساخت نیروگاه گازی و برقی و اکتشافات و بهره‌برداری نفتی در سوریه که همه این موارد طی سال‌های گذشته به قرارداد میان 2کشور تبدیل شده بود، ثمره حضور مستشاری ایران در سوریه بود. همه این فرصت‌ها متکی به حضور اسد در قدرت بود.
چهارم و از همه مهم‌تر سهم حضور ایران در تقویت محور مقاومت بود. این نیز هم وجه راهبردی داشت و هم ضروری از جهت دفاع از امنیت ملی. اساسا حضور ایران در سوریه کمک کرد محور مقاومت در بخش‌های مختلف به یک حلقه منسجم تبدیل شود که امروز ثمره‌اش را می‌بینیم و رژیم صهیونیستی با یک گروه چریکی و البته سازمان‌یافته زمین‌گیر شده است. اگر شرارت رژیم صهیونیستی در همان سال‌ها از طریق حضور ایران در سوریه کنترل نمی‌شد، نه‌تنها محور مقاومت قدرت نمی‌گرفت، بلکه امنیت ایران نیز به خطر می‌افتاد.
همه این موارد به غیراز ماموریت ایدئولوژیک جمهوری اسلامی است که با دعوت دولت سوریه زمینه تحقق پیدا کرد و از حفظ حرمین شریف تا دفاع از مظلوم و ایستادن مقابل غاصب را در بر می‌گرفت.
خلاصه اینکه؛ برکت خون شهدای مدافع حرم جاری است و از همان برکت است که امروز درباره ثمرات حضور مستشاری ایران حرف می‌زنیم وگرنه باید از پشیمانی درباره یک غفلت بزرگ تاریخی می‌نوشتیم.
