برترین‌ها: به تازگی حضور چکلامه چمن‌ماه در اکران خصوصی فیلم عزیز مورد توجه قرار گرفته. خب چمن‌ماه طی این سال‌های فراز و نشیب زیادی را تجربه کرده. بازیگری که می‌توانست جایگاهی ثابل اتکا در سینمای ایران داشته باشد، مسیری متفاوت را طی کرد. او از هم‌نسلان بازیگرانی مانند پگاه آهنگرانی و ترانه علیدوستی بود و توانایی‌هایی داشت که می‌توانست او را در این سطح از موفقیت قرار دهد. اما انتخاب‌ها و تصمیمات متفاوت، سرنوشتی دیگر برای او رقم زد؛ مهاجرت به ترکیه، بازی در شبکه جم و سپس بازگشت بی‌سروصدا به ایران، چمن‌ماه را در مرکز حواشی و قضاوت‌های عمومی قرار داد.
سریال «پرواز در حباب» که چمن‌ماه را به شهرت رساند. اما چکامه چمن‌ماه با بازی در فیلم "بودن یا نبودن" به کارگردانی کیانوش عیاری، توانست استعداد خود را در سینما به نمایش بگذارد. در بودن یا نبودن، او نقش دختری جوان را ایفا کرد که درگیر چالش‌های اجتماعی و انسانی بود. این فیلم که به موضوع اهدای عضو می‌پردازد، جایگاه ویژه‌ای در کارنامه سینمای ایران دارد و بازی چمن‌ماه نیز مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
او همچنین در فیلم "اعترافات ذهن خطرناک من" به کارگردانی هومن سیدی، نقشی متفاوت ایفا کرد. این فیلم، داستانی پیچیده و روانشناسانه درباره زندگی فردی با ذهنی پرآشوب است و حضور چمن‌ماه در کنار بازیگران برجسته‌ای چون سیامک صفری، نقطه‌ای قابل اتکا در کارنامه او به شمار می‌رود.
یکی دیگر از آثار قابل توجه او، "صبحانه‌ای برای دو نفر" به کارگردانی مهدی صباغ‌زاده بود. این فیلم درامی خانوادگی و اجتماعی است که بازتابی از دغدغه‌های عاطفی و روانی یک خانواده را به تصویر می‌کشد و بازی خسرو شکیبایی در آن، نقطه قوتی برای داستان بود.
در سال‌هایی که شبکه جم به‌دنبال جذب هنرمندان ایرانی بود، چکامه چمن‌ماه نیز به این موج پیوست. حضور او در سریال‌های این شبکه با پوششی متفاوت، باعث جنجال‌های بسیاری شد. این تغییر ناگهانی، مخاطبان و طرفداران او را شگفت‌زده کرد و سوالاتی درباره دلایل مهاجرت او به ترکیه به وجود آورد. با این حال، همکاری او با شبکه جم طولانی نشد. این شبکه، که در ابتدا با وعده‌های مالی جذاب بسیاری از هنرمندان ایرانی را جذب کرده بود، خیلی زود دچار مشکلات مالی و افت کیفی شد. چمن‌ماه، مانند بسیاری از دیگر بازیگران، نتوانست جایگاه پایداری در این شبکه پیدا کند و این تجربه به نقطه‌ای کوتاه‌مدت در مسیر حرفه‌ای او تبدیل شد.
چکامه چمن‌ماه پس از مدتی بی‌سروصدا به ایران بازگشت. اما این بازگشت نیز از نگاه افکار عمومی پنهان نماند. انتشار تصاویر جدید از او، بار دیگر او را به مرکز توجه و قضاوت‌های مردم کشاند. برخی درباره تغییرات ظاهری او صحبت کردند و برخی دیگر درباره این که چگونه و چرا به ایران بازگشته است، سوالاتی مطرح کردند. این بازتاب‌ها نشان می‌دهد که چمن‌ماه همچنان در ذهن مخاطبان حضور دارد و بسیاری او را دنبال می‌کنند. هرچند او در سال‌های اخیر فعالیت سینمایی چشمگیری نداشته، اما حضور او در فضای رسانه‌ای، گواهی بر جایگاه او در ذهن مردم است.
ماجرای چکامه چمن‌ماه تنها یک داستان فردی نیست؛ بلکه بازتابی از نحوه قضاوت افکار عمومی درباره هنرمندان است. بازیگران و چهره‌های هنری اغلب فراتر از توانایی واقعی خود، به‌عنوان مرجع اجتماعی دیده می‌شوند. این در حالی است که بسیاری از آن‌ها، همانند هر شغل دیگری، به‌دنبال حفظ قراردادهای کاری و کسب درآمد هستند.
در دوره‌ای که شبکه جم به هنرمندان ایرانی پیشنهادهای مالی جذاب می‌داد، بسیاری از بازیگران، از جمله چمن‌ماه، این فرصت را پذیرفتند. اما واقعیت این است که هنرمندان ایرانی، به‌ویژه در زمینه سینما و تلویزیون، بیشتر از هر چیزی به زبان و فرهنگ بومی خود وابسته‌اند. این موضوع باعث می‌شود که خارج از ایران، با چالش‌های زیادی مواجه شوند.
چکامه چمن‌ماه تنها هنرمندی نیست که چنین مسیری را طی کرده است. رابعه اسکویی، بازیگر دیگری بود که با شبکه جم همکاری کرد، اما پس از مدتی به ایران بازگشت. مهدی مظلومی، کارگردان سریال معروف "بدون شرح"، نیز سرنوشت مشابهی داشت. او پس از ساخت چند پروژه در ترکیه، بار دیگر به ایران برگشت. ماجرا درباره سحر قریشی هم که اکنون در امارات مشغول به فعالیت است، احتمال همین شود و در آینده‌ای نه چندان دور شاهد بازگشت او به ایران باشیم.
مسیر حرفه‌ای چکامه به‌دلیل مهاجرت به ترکیه و بازگشت دوباره به ایران، پر از پیچیدگی و حاشیه بوده. داستان زندگی او، از رفتن به شبکه جم تا بازگشت به وطن، خود می‌تواند سوژه‌ای برای یک فیلم سینمایی باشد. امروز، چمن‌ماه دوباره در میان افکار عمومی پررنگتر شده. شاید بازگشت او به سینمای ایران و پذیرش نقش‌های جدید، فرصتی برای بازسازی حرفه‌ای‌اش باشد. او همچنان می‌تواند با تکیه بر استعداد و تجربه خود، مسیری تازه در سینما آغاز کند و به جایگاهی بازگردد که زمانی برایش متصور بودیم.
