سه امتیاز: فقر گلزنی خط حمله پرسپولیس در حالی به یکی از بزرگترین معضل‌های این تیم در فصل جاری تبدیل شده که بازیکنان اسم و رسم داری در این بخش در اختیار دارد. به جز لوکاس ژوآئو که تا حدود زیادی تکلیفش در جمع قرمزها مشخص شده و علی علیپور که از نظر کارشناسان عدم بازی در پست تخصصی‌اش باعث دوری او از مدار گلزنی می‌شود، عیسی آل کثیر دیگر مهاجمی است که نتوانسته انتظارات را از خودش برآورده کند.
او که مثل خیلی‌های دیگر با درخشش در تیم‌های زادگاهش استان خوزستان به فوتبال معرفی شد، وقتی به پرسپولیس آمد توانست شروعی خوب رقم بزند ولی رفته رفته شرایط برای او بد و بدتر شد و کار به جایی رسیده که در دو فصل اخیر از آنچه انتظارش را داریم و شاید صحیح‌تر این باشد که از آنچه ادعایش را دارد فاصله گرفته است.
البته که این بازیکن حتی در بهترین روزهای خود نیز ضرباتی جبران ناپذیر به پرسپولیس وارد کرد. مانند شادی گل جنجالی در آسیا که باعث شد یک حرکت ساده و بدون مشورت او محرومیت سنگین به همراه داشته باشد و یا از دست دادن پنالتی در نیمه نهایی جام حذفی در ناکامی قرمزها مقابل رقیب سنتی نقش داشت. فرصت سوزی‌های او در این فصل را هم باید به این فهرست اضافه کرد.
عیسی جزو معدود مهاجمان تاریخ پرسپولیس و سپاهان است که در عین مطرح بودن نامش هیچوقت نتوانست آقای گل شود و بهترین فصل خود را با ۱۲ گل زده به پایان رساند.
این مهاجم حالا در شرایطی قرار دارد که اگر زودتر به خودش نیاید قطعا در پایان فصل راهی تیم‌های میانه جدولی و احتمالا از آنجا به لیگ یک تبعید خواهد شد. او به لطف حضور در پرسپولیس و کمبود مهاجم در این تیم بهترین شانس را برای احیای خود دارد و باید قدر این فرصت را بداند.
