بخشی از گفتگو خبرآنلاین با صادق زیباکلام ، فعال سیاسی اصلاح طلب و استاد دانشگاه را بخوانید :
صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح طلب گفت : اولویت این روزهای نظام مسائل اقتصادی است؛«مهم ترین اولویت های کشور این است که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کند، امید جوانان را به آینده بیشتر کرده و مردم از این حالت بغض، کینه و نفرت یک مقدار فاصله بگیرند.»
وی افزود : مهم ترین اولویت های کشور این است که وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کند، امید جوانان را به آینده بیشتر کرده و مردم از این حالت بغض، کینه و نفرت یک مقدار فاصله بگیرند. اصرار به خروج از کشور برای نسل جوان کاهش پیدا کند، فقر، شکاف طبقای محدودتر شده و به محیط زیست، کاهش آلودگی هوا و از بین نرفتن جنگل ها توجه بیشتری کنند. بنابراین، بخشی از اهداف و آرمان های کشور با اهداف نظام یکسان بوده و بخشی دیگر از آن جدا هستند.
زیباکلام در ادامه اظهار کرد : جای تاسف بسیار دارد که وقتی کشور با مشکلات و معضلات بسیار عمیقی رو به رو است، عده‌ای تندرو اصرار ورزیده و لایحه ای را به نام عفاف و حجاب بدو بدو پشت درهای بسته مجلس ببرند و تصمیم بگیرند. سپس این قانون را به آقای پزشکیان بدهند و بگویند که این مصوبه مجلس به تایید شورای نگهبان رسیده و باید اجرا کنید.
این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت : ما می دانیم که این قانون چقدر با مخالفت گسترده اقشار مردم، جوانان، زنان و به خصوص افراد تحصیل کرده جامعه روبروست، ما می دانیم که اگر دولت آقا پزشکیان این قانون را برای اجرا بگذارد خودکشی سیاسی است، آقای پزشکیان با حداقل محبوبیت و حداقل آرا رئیس جمهور شده است و تا به الآن تلاش جدی برای افزایش محبوبیت ایشان، اعتبار و سرمایه اجتماعی نشده است.
البته، من مشکلات آقای پزشکیان را درک می کنم، مسائل مملکت را می بینم، اینکه محبوبیت آقای پزشکیان پایین تر نرفته، به نظر من جای شکرش باقی است. اما اجرای قانون عفاف و حجاب، آن کورسوی امید نسبت به دولت آقای پزشکیان را از بین خواهد برد، بنابراین، ایشان تنها یک گزینه دارد و این است که به هرشکلی که می تواند، جلوی اجرای قانون عفاف و حجاب را بگیرد. زیرا دیگر سرمایه اجتماعی برای نظام باقی نمانده است.
اگر آقای پزشکیان تسلیم خواست تندروها شود، آن تتمه اعتباری که برایش باقی مانده از بین خواهد رفت. امیدوارم که ایشان بتواند در برابر تندروها بایستد. در برابر کسانی که با ۵ درصد یا ۱۰ درصد آرا به مجلس رفتند و نمایندگی ۸۰-۹۰ درصد مردم را ندارند. برای مثال از این قانون حجاب در بهترین حالت، ۱۰ تا ۱۵ درصد از مردم طرفداری می کنند و ۸۰ درصد با آن مخالف هستند.
دولت آقای پزشکیان نمی خواهد این قانون را اجرا کند، تندروها نیز به اجرای قانون اصرار دارند، می توانند یک نظرسنجی ساده برگزار کنند و ببینید چند درصد مردم از آن طرفداری می کنند. اگر حتی ۲۰ درصد مردم گفتند قانون عفاف و حجاب باید اجرا شود، تندروها و آقای پزشکیان هم آن را اجرا کنند. اما این سوال ایجاد می شود که اگر ۸۰ درصد مردم با این قانون مخالفت کردند، آیا برای مردم و آینده کشور ارزش و احترام قائل هستند که دیگر اصراری به اجرای آن نکنند؟ به نظر من، این قانون به نوعی انتقام از مردم و انتقام از زن-زندگی و آزادی هست تا خواسته واقعی‌شان برای ساماندهی وضعیت حجاب.
