قند خون نرمال در سنین مختلف چقدر است؟

پیگیری قند خون بخش مهمی از مدیریت دیابت به حساب می‌آید که برای هر فردی متفاوت است. در این مقاله جدول کاملی ارائه کرده‌ایم که به شما می‌گوید قند خون نرمال در سن های مختلف باید چگونه باشد. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید آیا قند خون شما نرمال است؟ یا دچار هایپرگلیسمی یا هیپوگلیسمی شده‌اید و دقیقاً باید چه کنید؟ پس با ما همراه باشید.

قند خون چیست؟

گلوکز (قند) عمدتاً از کربوهیدرات‌های موجود در غذا و نوشیدنی‌هایی که مصرف می‌کنیم به دست می‌آید. از آن‌جایی که گلوکز منبع اصلی انرژی بدن محسوب می‌شود، خون گلوکز را به تمام سلول‌های بدن می‌برد تا از آن برای انرژی سوخت‌وساز استفاده کند.

اگر به دیابت مبتلا نیستید، چندین فرآیند در بدن به طور طبیعی به حفظ گلوکز خون در محدوده سالم کمک می‌کنند. انسولین، هورمونی که پانکراس می‌سازد، مهم‌ترین عامل در حفظ قند خون سالم بدن است.

قند خون بالا اغلب به دلیل کمبود انسولین یا مقاومت بدن به انسولین اتفاق می‌افتد که منجر به دیابت می‌شود. افرادی که دیابت دارند باید از داروها، مانند داروهای خوراکی دیابت یا انسولین مصنوعی و تغییر شیوه زندگی برای کمک به حفظ سطح قند خونشان در محدوده نرمال استفاده کنند.

هایپرگلیسمی (قند خون بالا) زمانی اتفاق می‌افتد که قند (گلوکز) بیش از حد در خون وجود داشته باشد. وقتی که بدن انسولین بسیار کمی دارد یا اگر بدن نمی‌تواند از انسولین به درستی استفاده کند (مقاومت به انسولین) هایپرگلیسمی پیش می‌آید. افراد مبتلا به دیابت ممکن است به طور مکرر اپیزودهای هایپرگلیسمی را تجربه کنند. اگر هایپرگلیسمی دارید که برای مدت طولانی درمان نشده است، می‌تواند به اعصاب، رگ‌های خونی، بافت‌ها و اندام‌های بدن شما آسیب برساند.

هیپوگلیسمی؛ برعکس هایپرگلیسمی به وضعیتی گفته می‎‌شود که در آن سطح قند خون (گلوکز) کمتر از حد استاندارد است. هیپوگلیسمی اغلب با درمان دیابت ارتباط دارد. اما سایر داروها و شرایط مختلفی که بسیار نادر هستند، می‌توانند باعث کاهش قند خون در افرادی شوند که دیابت دارند. هیپوگلیسمی نیازمند درمان فوری است. برای بسیاری از افراد، قند خون ناشتا 70 میلی‌گرم در دسی لیتر (mg/dL) یا کمتر باید به عنوان هشداری برای هیپوگلیسمی عمل کند.

بیشتر بخوانید: ۵ راهکار طبیعی کاهش سطح قند خون

قند خون نرمال در سنین مختلف

باید به خاطر داشته باشید که «سن» به تنهایی عامل تعیین کننده‌ای برای تعیین میزان قند خون نیست. با این حال، بسیاری از منابع معتبر در سطح جهانی بهداشت مانند مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) سطوح گلوکز و آنچه افراد مبتلا به دیابت باید برای دستیابی به آن تلاش کنند را با دقت بالایی توضیح می‌دهند.

در این بخش به قند خون نرمال در سن های مختلف را به طور کامل و دقیق توضیح خواهیم داد:

قند خون نرمال در سنین کودکی

قند خون نوزادان و کودکان نوپا (تولد تا 3 سالگی) ناشتا 60-110 و پس از غذا 60-180 محاسبه شده که البته سطح قند خون می‌تواند نوسان داشته باشد. در کودکان (3 تا 12 سال) قند خون ناشتا 70-140 و پس از غذا 70-180 است که سطح آن کمی بالاتر از نوزادان به شمار می‌آید. نظارت ویژه، به خصوص برای کودکانی با سابقه خانوادگی دیابت ضروری است.

قند خون نرمال در سنین نوجوانی

قند خون نوجوانان (13 تا 18 سال) به صورت ناشتا 70-140 و پس از غذا 70-180 محاسبه شده است. تغییرات هورمونی در دوران بلوغ می‌تواند بر سطح گلوکز تأثیر بگذارد. مقاومت موقت به انسولین ممکن است در طول جهش رشد نیز رخ دهد. بنابراین جای نگرانی کمی وجود دارد.

قند خون نرمال در بزرگسالی

این مقدار در بزرگسالان (بالای 19 سال) 70-130 به صورت ناشتا و 70-180 پس از غذا است. سطح قند خون پایدارتر به شمار می‌آید. اما توجه داشته باشید که سطح ناشتا نباید از 130 میلی‌گرم در دسی لیتر تجاوز کند تا از پیش دیابت یا دیابت نوع 2 جلوگیری شود.

قند خون نرمال در کهنسالی

برای سالمندان، سطح قند خون نرمال کمتر از 100 میلی‌گرم در دسی لیتر پس از نخوردن به مدت هشت ساعت در نظر گرفته می‌شود و بعد از خوردن غذا باید کمتر از 140 میلی‌گرم در دسی لیتر باشد. با این حال، به خاطر داشته باشید که یک پزشک بهترین فردی است که می‌تواند بگوید قند خون نرمال در سن های مختلف چه مقداری است.

قند خون نرمال در شرایط خاص

اگر دیابت دارید، گلوکز خون شما محدوده‌ای است که سعی می‌شود تا حد امکان مراقب آن بود. قبل از غذا: 80 تا 130 میلی‌گرم در دسی لیتر، دو ساعت پس از شروع غذا: کمتر از 180 میلی‌گرم در دسی لیتر برای یک فرد مبتلا به دیابت نرمال است.

برای حفظ یک بارداری سالم، قند خون باید در محدوده بین 60 تا 120 میلی‌گرم در دسی لیتر باشد. نگه داشتن قند خون در محدوده طبیعی به مادر کمک می‌کند تا از بروز مشکلاتی برای خود و جنینشان جلوگیری کنند.

بیشتر بخوانید: مهمترین علائم دیابت ؛ میزان قند خون نرمال و دیابت چقدر است؟

زیاد یا کم قند خون چه عوارضی دارد؟

هایپرگلیسمی طولانی مدت (مزمن) در طول سال‌ها می تواند به رگ‌های خونی و بافت‌های بدن شما آسیب برساند. این می‌تواند منجر به عوارض مختلفی شود، از جمله موارد زیر:

• رتینوپاتی (آسیب به شبکیه چشم)
• نفروپاتی (عوارض کلیوی)
• نوروپاتی (آسیب به اعصاب دست یا پا)
• گاستروپارزی (تخلیه تأخیری معده)
• بیماری قلبی
• سکته

مهم است که به خاطر داشته باشید که عوامل دیگری مانند ژنتیک و مدت زمانی که دیابت داشته‌اید، می‌توانند در ایجاد عوارض دیابت نقش داشته باشند. هایپرگلیسمی حاد ( ناگهانی و شدید) می‌تواند منجر به کتواسیدوز دیابتی (DKA) شود که تهدید کننده زندگی است.

هیپوگلیسمی (قند خون پایین) درمان نشده می‌تواند منجر به موارد زیر شود:تشنج

• کما
• مرگ
• سرگیجه و ضعف
• سقوط و قش
• جراحات بدنی
• خطر بیشتر زوال عقل در افراد مسن

بیشتر بخوانید: ۱۷ ماده غذایی که قند خون را پایین می‌آورند!

در مواجه با قند خون غیر نرمال چه کنیم؟

اگر دیابت دارید و مرتباً قند خون بالا یا پایین را تجربه می‌کنید، باید با پزشک غدد یا متخصص دیابت و قند خون خود صحبت کنید که به شما در مدیریت دیابت یاری برساند. پزشک می‌تواند تغییراتی را در رژیم دارویی، برنامه غذایی یا برنامه ورزشی شما ایجاد کند.

چکیده

حال که با قند خون نرمال در سن های مختلف آشنا شدیم، می‌دانیم که حفظ قند خون (سطح گلوکز) در محدوده نرمال، بخش کلیدی مدیریت دیابت است. این سطوح مختلف نرمال قند خون احتمالاً در طول شب و هنگام خواب بالاتر هستند. اگر هم کسی از نزدیکانتان مستعد ابتلا به قند خون پایین است، باید سطح قند خون بالاتری را تجربه کند. پس ضروری است که با پزشک در مورد برنامه مدیریت دیابت فردی و اینکه چه چیزی احتمالاً برای شما بهترین باشد، صحبت کنید.

درک اینکه چگونه قند خون شما با افزایش سن تغییر می‌کند می‌تواند در پیشگیری و کنترل دیابت و بسیاری دیگر از اختلالات متابولیک مهم باشد. با بررسی منظم سطوح قند خونتان، پیروی از یک رژیم غذایی سالم، ورزش و همکاری با پزشک، سطح گلوکز نرمال خودتان را حفظ کنید.