صخره عظیمی که در تصویر روز ناسا می‌بینید، با حدود هزار متر ارتفاع، روی سطح دنباله‌دار Churyumov - Gerasimenko که به‌اختصار CG نامیده می‌شود، قرار دارد. این ساختار شگفت‌انگیز را فضاپیمای رباتیک «روزتا» کشف کرده است. روزتا را آژانس فضایی اروپا (ESA) به فضا پرتاب کرد که بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ دور دنباله‌دار می‌چرخید و آن را بررسی می‌کرد.
به احتمال زیاد، باوجود ارتفاع یک کیلومتری این صخره، گرانش بسیار کم سطح دنباله‌دار CG می‌تواند خطر پریدن از این صخره را از بین ببرد! پایین این صخره، سطحی نسبتاً هموار دیده می‌شود که پر از تخته‌سنگ‌های بزرگ است؛ قطر برخی از این تخته‌سنگ‌ها به ۲۰ متر می‌رسد.
داده‌هایی که روزتا جمع‌آوری کرده، نشان می‌دهد نسبت ایزوتوپ دوتریوم در یخ موجود در دنباله‌دار CG با آب اقیانوس‌های زمین متفاوت است. این موضوع نشان می‌دهد منشأ این یخ احتمالاً با منشأ آب اقیانوس‌های سیاره ما تفاوت دارد.
این فضاپیما سال 2004 مأموریت خود را به مقصد دنباله‌دار CG آغاز کرد. روزتا با راکت آریان 5 به اطراف مدار سیاره مشتری پرتاب شد و سال 2014، پس از 10 سال و 5 ماه و 4 روز سرانجام به مدار دنباله‌دار (آن سوی مشتری) رسید. داده‌های روزتا اطلاعات زیادی درباره منشأ منظومه شمسی در اختیار دانشمندان قرار داد.
درنهایت سال 2016، به‌صورت برنامه‌ریزی‌شده روی سطح دنباله‌دار فرود آمد و به مأموریت خود پایان داد. هنگام فرود، روزتا تصاویر و داده‌های بسیار دقیقی از سطح دنباله‌دار ثبت کرد. ابزارهای علمی آن تا لحظه آخر فعال بودند و اطلاعات ارزشمندی درباره ساختار و ترکیبات سطح دنباله‌دار مخابره کردند.
نام فضاپیمای روزتا از «سنگ روزتا» گرفته شده است؛ لوح سنگی مشهوری که به 3 زبان مختلف نوشته شده و به انسان کمک کرد نوشته‌های هیروگلیف مصر باستان را رمزگشایی کند. این فضاپیما تلاشی بود برای رمزگشایی رازهای دنباله‌دارها و تاریخچه منظومه شمسی.
