همشهری آنلاین-لیلا شریف: تصویر آگهی همسریابی در حالی دست‌به‌دست می‌شد که هر روز در شبکه ایکس(توییتر)، تعداد زیادی افراد حقیقی این درخواست را به انواع مختلف تکرار می‌کنند و همه اینها نشان می‌دهد که پیدا کردن همسر خوب، همچنان برای تعداد زیادی، فرایند سخت و پیچیده‌ای است. جالب این است که مراکز همسان‌گزینی زیادی برای حل این مشکل در سال‌های گذشته راه‌اندازی شده است. فعالیت این مراکز در واقع مدل به روز شده شیوه‌های سنتی و قدیمی است.
دهه شصتی‌ها بیشترین مراجع این مراکز
اطلاعات منتشرشده از سوی سازمان تبلیغات نشان می‌دهد که دهه شصتی‌هایی که از پیدا کردن همسر از طریق دوست و آشنا ناامید شده‌اند، بیشترین جمعیت مراجعه‌کننده به این مراکز را تشکیل می‌دهند.
فقط ازدواج دائم
با اوج گرفتن فعالیت این مراکز، برخی مدعی شده‌اند که مراکز همسان‌گزینی‌فضا را برای ازدواج موقت باز خواهند کرد اما واقعیت این نیست؛ موضوعی که محمد مروار، دبیر شورای بررسی صلاحیت مراکز همسان‌گزینی سازمان تبلیغات اسلامی هم بر آن تأکید دارد:«پیگیری ازدواج موقت در مراکز همسان‌گزینی زیر چتر قانون، خط قرمز سازمان تبلیغات اسلامی است و اگر کنشگری در مرکز همسان‌گزینی اقدام به این امر کند مجوز او ابطال و مدیر مرکز بازخواست خواهد شد.»
تعرفه ۲۰۰هزار تومانی
افرادی که برای پیدا کردن همسر به این مراکز مراجعه می‌کنند، باید مبلغ مشخصی را به‌عنوان هزینه به این مراکز بپردازند. براساس تعرفه ارائه‌شده از سوی سازمان تبلیغات اسلامی از هر فرد برای تشکیل پرونده و ثبت‌نام ۱۵۰هزار تومان دریافت می‌شود و در مرحله بعد برای معرفی هر فرد مناسب ازدواج،۵۰هزار تومان دیگر باید پرداخت شود.
مراحلی که برای پیدا کردن همسر باید سپری کنید
۱-احراز هویت (هویت شخصی و...)
۲-پر کردن پرسشنامه
۳-پرکردن فرمی مخصوص علاقه‌مندی‌ها، وضعیت اجتماعی، سطح درآمد و...
۴-انجام تست‌های روانشناسی
۵-تشخیص مناسب بودن افراد براساس اطلاعات
۶-اعلام نتیجه از سوی مسئولان مرکز همسان‌یابی
۷-برگزاری چند جلسه مشترک بین دو طرف با حضور نماینده مرکز
۸-مطلع ساختن خانواده درصورت مثبت بودن
