فرارو- برخی رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب رویکرد و نگاه انتقادی نسبت به پزشکیان و دولت چهاردهم را حفظ کردند. به غیر از برخی رسانه‌های شاخص مکتوب و برخط تندرو، این مطالبه‌گری و نگاه انتقادی تقریباً در میان چهره‌ها و رسانه‌های اصولگرا نیز وجود دارد. مجموع این مطالبات حول این محور می‌گردد که پزشکیان کار را پیش ببرد و همان وعده‌هایی که مطرح کرد را عملی کند.
به گزارش فرارو، یکی از انتقاداتی که حامیان پزشکیان به او وارد می‌کنند، این است که به خاطر رویکرد وفاق و پرهیز از اختلاف تلاش می‌کند دست به عصا حرکت کند. به طور مشخص در موضوع فیلترینگ این مسئله از سوی رئیس‌جمهور مطرح شد. پزشکیان در دومین گفتگوی تلویزیونی خود در این باره گفت: «چون ما به وفاق معتقدیم در این چارچوب کار را پیگیری می‌کنیم، چون اگر دستور بدهیم دوباره دعوا شروع شود و به جای اینکه به نتیجه برسیم هدف اصلی گم می‌شود. در مجموع در حال تلاشیم که با وفاق و همدلی جلو برویم و مقام معظم رهبری هم در جلسه‌ای که خدمتشان بودیم فرمودند که بالاخره این بحث فضای مجازی را به نحوی حل کنید، اکنون ما منتظریم این گروه هم روی گزینه مطرح شده در جلسه سران کار کنند پس از تصویب به مرحله اجرا بگذاریم.» به نظر می‌رسد که مطالبه‌گران معتقدند پزشکیان باید تا حدی بازی را عوض کند.
در یکی از یادداشت‌های امروز هم‌میهن آمده است: «شایعه تهدید به استعفای پزشکیان در مقابل آزار و اذیت جبهه تندرو هم یکی، دو بار جواب می‌دهد و والسلام. بعد از اینها چه؟ بعد از اینها به چه چیزی می‌توان متوسل شد؟ بیایید تعارف را کنار بگذاریم. وقتی می‌گوییم از پزشکیان انتظار «اقتدار» داریم یعنی چه؟ اول اینکه بی‌تعارف به مردم بگوید چه چیزی را تحویل گرفته. این درست که سنت بدگویی از دولت‌های قبلی با آمدن پزشکیان قطع شد، اما مدافعان دولت قبل، از این رفتار پزشکیان بیشترین سوءاستفاده را کرده‌اند و مدام شایعاتی را مطرح می‌کنند که اگر پاسخ درستی به آنها داده نشود مردم چاره‌ای ندارند جز آنکه حرفشان را باور کنند.
دوم اینکه، بعضی از اطرافیان رئیس‌جمهور حرف‌هایی می‌زنند که هیچ ربطی به روش و منش ایشان ندارد. با دشمنان نمی‌توان کاری کرد، اما با این خاله‌خرس‌ها و دغل‌دوستان که می‌توان صریح بود. یا خودشان را با تنظیمات کارخانه هماهنگ می‌کنند یا می‌روند پی کارشان. سوم اینکه، پزشکیان با مردم صریح‌تر از اینها سخن بگوید. رئیس‌جمهوری که نتواند مشکل ساده‌ای مثل رفع فیلترینگ را حل کند، در مقابل دیگر مشکلات چه می‌تواند کرد؟ مخالفان می‌خواهند همین را ثابت کنند که این دولت از حل هیچ معضلی برنمی‌آید. دولت باید به مردم صادقانه بگوید گره کار کجاست. این‌طور که باد می‌آید و شاخه می‌جنبد، دشمنان قسم‌خورده دولت به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ‌کس نمی‌تواند مانعی جدی بر سر راه آنها باشد و این دولت هرچه داشته باشد چیزی به نام «اقتدار» ندارد. عدم اقتدار پاشنه آشیل دولت است.»
عباس عبدی در شماره یک دی اعتماد نوشت: «دولت او [پزشکیان]تنها در صورتی می‌تواند برای حل مسائل ایران سیاستگذاری کند که در کلیت حاکمیت وحدتی روشن و مبتنی بر عقلانیت شکل گیرد و علم به عنوان اساس راه‌حل‌ها شناخته شود و اهداف نیز باید معطوف به خواست‌های مردم و تامین خیر عمومی باشد و نه مطالبات اقلیت‌های قدرت. با وضعیت کنونی که ادامه اوضاع گذشته است، نه سیاست‌گذار معلوم است، نه هدف واحدی وجود دارد و نه کارگزارانی معتبر و ساختاری کارآمد در دسترس است، و هر روز در حال آب رفتن ظرفیت‌های حل مساله و نیز بدتر شدن وضع هستیم، بدون اینکه کاری بتوان انجام داد.»
شرق با اشاره صحبت‌های اخیر عارف که گفته بود باید برای منابع گریه کنیم، نوشت: «متأسفانه از ویژگی‌های برجسته در بسیاری از صاحبان کرسی‌های اجرائی کشورمان، گفتار و رفتار اعتراضی و انتقادآمیز در حوزه وظایف حاکمیتی خود به‌جای پاسخ‌گویی به مخاطبان‌شان بوده است. در چنین شرایطی، چه بسیار پرسش و مطالبات در اذهان جامعه ذی‌نفع که به خودسانسوری و سکوت و حتی ترحم تبدیل می‌شود. اکنون هم جناب عارف به‌گونه‌ای دردآلود از سرنوشت تراژیک بستر حیات کشورمان ابراز اندوه و نومیدی می‌کنند. اما جناب ایشان بهتر است به‌جای گریه و یأس از برون‌رفت، باور کنند دلسوزان بستر حیات، این بار و بی‌تابانه در انتظار گشوده‌شدن در‌های بسته هستند. در‌هایی که در سکوت مصلحتی (و نه اصلاح‌طلبانه) به روی عوامل و کاسبان تخریب باز بود.»
غلامحسین کرباسچی فعال سیاسی اصلاح‌طلب که چندی پیش در گفتگویی با فرارو، گذر سریع زمان را به پزشکیان گوشزد کرده بود، با یادآوری وعده‌های انتخاباتی توئیت زد: «وزیر ارتباطات: شاید فیلترینگ به صورت گام به گام برداشته شود” شاید هم نشود؟ ممنون از اطلاع رسانی و این‌همه شفافیت.»
محمد فاضلی، جامعه‌شناس در روزنامه ایران نوشت: «محمد فاضلی، جامعه شناس در روزنامه ایران نوشت: آقای رئیس‌جمهوری! من از آن لحظه اولی که ۱۱ سال پیش شما را در جلسه‌ای در مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری و به هنگام بررسی طرح تحول سلامت دیدم و تا ۱۱ سال بعدش که در خردادماه امسال فقط در دو جلسه شما را ملاقات کردم، جز صداقت در شما ندیدم. اما من به توانمندی و سلامت آن بوروکراسی که به اتکای آن می‌خواهید مسأله‌ها را حل کنید، مشکوکم. این بوروکراسی راه‌های سر کار گذاشتن را خوب بلد است. از این می‌ترسم که سیاستگذاری مبتنی بر شواهد شما را به مسلخ ببرند. آقای رئیس‌جمهوری! بوروکراسی را ملزم به انتشار طرح‌ها و راهکار‌ها کنید. کلان و خُرد بوروکراسی را مجبور کنید ایده‌ها درباره همه چیز را برای جامعه عیان کنند. پس و پشت بوروکراسی را عیان کنید و اجازه ندهید در پستوها تصمیماتی بگیرند که قبلاً درباره آن با جامعه نخبگانی و تخصصی کلامی نگفته‌اند.»
