به گزارش خبرنگار رکنا، تب دنگی بیماری‌ای است که توسط پشه آئدس منتقل می‌شود و ویژگی اصلی آن تب بالا و دردهای شدیدی است که به "تب استخوان سوز" مشهور است. این بیماری با علائمی چون تهوع، استفراغ، بثورات پوستی، سردرد و درد مفاصل همراه است. وزارت بهداشت هشدار داده که گسترش پشه آئدس می‌تواند باعث شیوع این بیماری در برخی مناطق کشور شود.
براساس گزارش مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، علائم بیماری معمولاً ۴ تا ۷ روز پس از آلودگی توسط پشه آلوده بروز می‌کند. تب دنگی با تب بالای ۴۰ درجه سلسیوس همراه است و دست‌کم دو مورد از علائم زیر را به همراه دارد: سردرد، درد عضلانی، درد استخوان‌ها و مفاصل، تهوع، استفراغ، درد پشت چشم‌ها، تورم غدد لنفاوی و راش پوستی. جالب است بدانید که بسیاری از افراد، به‌ویژه کودکان و نوجوانان، ممکن است علائم خفیف‌تری تجربه کنند و حتی برخی اصلاً علائمی نداشته باشند.
از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا ۱۰ آذرماه، ۸۷۵ مورد ابتلا به تب دنگی در کشور گزارش شده است. از این تعداد، ۶۷۷ مورد بدون سابقه سفر به خارج از کشور بوده و مبتلا به این بیماری در شهرستان‌های بندرلنگه استان هرمزگان و چابهار استان سیستان و بلوچستان شناسایی شده‌اند که به‌عنوان انتقال محلی شناخته می‌شود. علاوه بر این، ۶ مورد از بیماران با سابقه سفر به چابهار در استان‌های دیگر مانند شهرکرد، مشگین‌شهر، اصفهان و ایرانشهر نیز شناسایی شده‌اند.
این در حالی است که از ابتدای سال، سه مورد ابتلا به بیماری چیکونگونیا در شهرستان چابهار نیز گزارش شده که همه آن‌ها سابقه سفر به خارج از کشور داشته‌اند.
پشه آئدس اجیپتی، که عامل انتقال بیماری تب دنگی است، در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان و بوشهر مشاهده شده است. همچنین پشه آئدس آلبوپیکتوس در استان‌های گیلان، مازندران، اردبیل، آذربایجان شرقی، زنجان و قزوین گزارش شده است.
یکی از اقداماتی که می‌تواند از گسترش پشه آئدس و به تبع آن بیماری تب دنگی جلوگیری کند، بهسازی محیط زیست از طریق جمع‌آوری زباله‌ها و جلوگیری از ذخیره آب باران و آب‌های سطحی است.
متخصصان تأکید دارند که پشه آئدس بیشتر در طول روز نیش می‌زند، بنابراین افرادی که به کشورهای درگیر بیماری تب دنگی سفر می‌کنند باید از پوشیدن لباس‌های آستین بلند برای پوشاندن بدن خود استفاده کنند و برای نواحی دیگر از مواد دافع حشرات بهره ببرند.
از آنجا که درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد، درمان آن به مدیریت علائم محدود می‌شود. معمولاً مصرف مسکن‌هایی مانند استامینوفن برای کاهش درد و تب کافی است، اما داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن و آسپرین می‌توانند برای مبتلایان خطرناک باشند.
