چادرملو اردکان و استقلال تهران در یک بازی سخت و درگیرانه به تساوی بدون گل رسیدند و به تقسیم امتیازات رضایت دادند. این مسابقه که از هفته چهاردهم لیگ برتر برگزار می‌شد با استقبال خوب هواداران یزدی همراه شد و ورزشگاه مملو از تماشاگر بود و پیش‌بینی بازی جذابی می‌شد اما برخلاف تصورها این مسابقه با تدابیر تاکتیکی هر دو مربی به یک بازی سنگین و نزدیک تبدیل شده بود که در نهایت گلی به همراه نداشت.
یک: قصه استقلال تکرار دوباره حرف‌های هفته‌های پیش است. هر چه بنویسیم و بگوییم قبلا گفته شده و چیز جدیدی وجود ندارد. این تیم بد و نامتوازن بسته شده و در زمین حرفی برای گفتن ندارد. آنها همچنان چوب اتفاقات اواخر فصل پیش و پیش فصل را می‌خورند.
دو: استقلال موسیمانه سه هفته است یکنواخت، قفل و بدون خلق موقعیت بازی می‌کند. نه دیگر خبری از جوانان در ترکیب اصلی است و نه بازیکنان دیگر پیشرفتی در نحوه فوتبالشان حاصل شده است. نه خود بازیکنان از بازی خود لذت می‌برند و نه این لذت به هوادار منتقل می‌شود. انگار آنها فقط منتظرند نیم‌فصل تمام شود. موسیمانه هم باید نامش را عوض کند و مساویمانه بگذارد از بس مساوی می‌گیرد!
سه: چادرملو شباهت زیادی به شمس‌آذر فصل قبل دارد. تیمی که با توان بالای صد می‌دود و می‌جنگد تا با جنگیدن کمبود‌ها را جبران کند. نمره چادرملویی‌ها تا اینجای فصل بیست بوده، به هر فوتبالدوستی بگویید چهار نفر از بازیکنان چادرملو را نام ببرد هنگ می‌کند ولی تیم با چهره‌های گمنام بهترین بازی را انجام می‌دهد.
چهار: اینکه هواداران اهوازی استقلال مرتکب تخلف شوند و هواداران یزدی این تیم تاوان آن را بدهند هم نکته جالب توجهی است. یاد بیت معروف "گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدند گردن مسگری" افتادیم! در سیستم بلیت‌فروشی که ساز و کاری جهت شناخت هواداران منتسب به یک تیم در آن وجود ندارد نتیجه این می‌شود که استقلالی‌ها می‌روند بین هواداران چادرملو.
پنج: آنقدر مهاجمان استقلال در این فصل بد بوده‌اند که موسیمانه ترجیح داد همه آنها را بغل دست خود بنشاند و از کوشکی که پستش وینگر است در نوک خط حمله استفاده کند. تکلیف کوشکی هم که مشخص است، این بازیکن قطعا چیزی برای ارائه ندارد و نیم‌فصل رفتنی است.
شش: نیمه پر لیوان اصلاح ساختار دفاعی این تیم است که حتی بدون چشمی و مرادمند هم گل نمی‌خورد و موقعیت هم نمی‌دهد. در فوتبال دفاع کردن راحت‌تر از حمله‌کردن و ایجاد موقعیت است که موسیمانه فعلا در بخش اول موفق بوده و در بخش دوم ناکام. علت ناکامی؟ دستش بسته است و بازیکن در آن فاز ندارد.
هفت: سید حسین حسینی از لیگ دوازدهم تا به امروز (به جز دو فصلی که برای سربازی به ملوان رفت) در استقلال حضور دارد. او در یزد یکصدمین کلین شیت خود را ثبت کرد، درباره سیدحسین در یک پاراگراف نمی‌شود همه چیز را نوشت ولی به همین جمله بسنده می‌کنم: نه آنقدر ستاره که با او به همه چیز برسید و نه آنقدر متوسط که با او همه چیز را از دست بدهید. سید چیزی بین یک ستاره و یک دروازه‌بان متوسط است. نمره او از صد با ارفاق حدود هفتاد است.
هشت: چادرملو با این مساوی به رتبه هفتم جدول رسید، این عملکرد تا اینجای فصل فراتر از توان این تیم است. تیم‌هایی که تازه به لیگ برتر می‌رسند در روز‌ها و ماه‌های اول همه ارکان باشگاه و هواداران آنها به شدت ذوق دارند، این ذوق که فروکش می‌کند و به قولی فضا عادی می‌شود شروع به افت می‌کنند، نمونه آن را زیاد داشته‌ایم. وظیفه کادرفنی و مدیریتی چادرملویی‌ها این است که این شور و نشاط را حفظ کنند.
نه: بار‌ها و بار‌ها نوشتیم و بازهم باید یادآور شد که نیاز اول استقلال در نیم‌فصل خرید وینگر‌های سرعتی و تکنیکی است، بازیکنی که در فضا بتواند بدود و ایجاد موقعیت کند. نبود چنین بازیکنانی در ترکیب زحمت بقیه بازیکنان را هم بی‌اثر می‌کند و باعث می‌شود فوتبال آنها به چشم نیاید.
ده: مقصر شرایط فعلی استقلال در درجه اول مثلث نکونام و شهریاری و سمیعی است ولی این نباید باعث عافیت بیش از حد موسیمانه شود. فعلا هواداران استقلال نوک پیکان انتقادات را خیلی سمت موسیمانه نبرده‌اند، چون به درستی اعتقاد دارند که استقلال خوب بسته نشده و موسیمانه یک مجموعه نابود شده را تحویل گرفته است. این ماه‌عسل هفته آینده با بازی استقلال سپاهان به پایان می‌رسد و نیم‌فصل دوم و با ترمیم تیم، وقت نتیجه گرفتن و پاسخگویی است. البته لیست ورودی و خروجی موسیمانه که لو رفته همه را شوکه و به نوعی ناامید کرده منتها هواداران استقلال فعلا به موسیمانه فرصت داده و به او اعتماد کرده‌اند.
منبع: فوتبالی
