به گزارش بهداشت نیوز، روغن پالم حاوی حدود 50 درصد اسید چرب اشباع تشکیل شده که عمده آن از اسید چرب پالمیتیک بوده و 50 درصد اسیدچرب غیر اشباع که از نوع اولئیک اسید است. این تعادل 50 درصدی منجر به پایداری بیشتر روغن پالم در برابر اکسیداسیون، در مقایسه با سایر روغن های گیاهی می شود. این روغن به علت داشتن ترکیبات مفید مانند توکوفرول و توکوتری انول ها، جزو آنتی اکسیدان های طبیعی به حساب می آید، همچنین به صورت طبیعی حاوی ویتامین E است.
روغن پالم و مشتقات آن به صورت ترکیب با سایر روغن ها مورد استفاده قرار می گیرد و به صورت مستقیم استفاده ای ندارد؛ این روغن طی شرایط گرمایی کنترل شده به دو بخش مایع(اولئین) و جامد(استئارین) مشتق می شود.
بخش مایع دارای نقطه ذوب پایین تری نسبت به بخش جامد است و اغلب به صورت ترکیبی در روغن های سرخ کردنی خانوار و صنعت مورد استفاده قرار می گیرد و بخش جامد آن نیز دارای نقطه ذوب بالاتر بوده و فرمولاسیون شورتنینگ ها و مارگارین به علت بافت دهی مناسب، مورد استفاده قرار می گیرد.
روغن هسته پالم نیز دارای اشباع بالا در مقایسه با سایر روغن های گیاهی است؛ استفاده از این روغن در صنعت غذایی کشور مجاز نیست، اما در صنعت شوینده کاربرد بالایی دارد. همچنین در لوازم آرایشی و بهداشتی و حتی سوخت‌های زیستی، کاربردهای فراوانی دارد.
از عوارض روغن پالم می توان به افزایش کلسترول، چاقی، اختلال کبد و بیماری قلبی اشاره کرد؛ روغن طبیعی پالم اسیدهای چرب اشباع شده بیشتری به نسبت سایر روغن ها دارد و مصرف زیاد آن، برای بدن ضرر دارد.
