به گزارش رکنا از مازندران؛ طرح الحاق باغ جهانی عباس‌آباد به حریم شهری بهشهر از چند سال پیش مطرح بوده است؛ با وجود مخالفت‌ها و نگرانی‌های دوستداران میراث فرهنگی و هشدار مبنی بر احتمال خروج این اثر از فهرست میراث جهانی یونسکو، اما الحاق محدوده ۴۲۰ هکتاری باغ به حریم شهری با پیگیری چند ساله شهرداری بهشهر، از سوی شورای عالی معماری و شهرسازی مصوب و ابلاغ شده است!
حال پرسش این است: چرا اداره میراث و فرهنگی نتوانست از این اقدام غیرکارشناسی که خروج باغ عباس آباد را از فهرست میراث جهانی یونسکو به جریان می‌اندازد و زیست این باغ و جنگل هیرکانی را در تهدید قرار می‌دهد، مانع شود؟
انتقاد کارشناسان از این تصمیم، دلایل و وجوه مختلفی می‌تواند داشته باشد. این باغ به عنوان میراث جهانی ثبت شده و اهمیت تاریخی و فرهنگی زیادی دارد، و هرگونه تغییر در محدوده آن می‌تواند اثرات منفی بر روی حفاظت و نگهداری از آن داشته باشد. چند دلیل اصلی انتقادات کارشناسان و رسانه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱. حفاظت از میراث فرهنگی:
تغییر کاربری زمین‌ها و وارد کردن این باغ به محدوده شهری ممکن است به نابودی یا آسیب دیدن آثار تاریخی و فرهنگی منجر شود که باید به دقت از آنها محافظت شود.
۲. حفظ محیط‌زیست:
باغ عباس‌آباد نه تنها از نظر تاریخی و فرهنگی مهم است، بلکه از نظر محیط‌زیستی نیز ارزشمند است. هرگونه توسعه شهری ممکن است به تخریب محیط‌زیست و از بین رفتن تنوع زیستی منجر شود.
۳. گردشگری:
این باغ یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم در ایران است. تغییر در محدوده آن ممکن است به کاهش جذابیت گردشگری و از دست رفتن درآمدهای مرتبط با گردشگری منجر شود.
۴. تصمیم‌گیری‌های بلندمدت:
تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه شهری باید با توجه به آینده و تأثیرات طولانی‌مدت آنها صورت گیرد. یکی از آنها حفاظت از میراث جهانی است که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و مستمر می باشد.
نتیجه‌گیری:
انتقادات رسانه‌های مردمی بعنوان منعکس کننده نظرات جامعه معمولاً بر پایه نگرانی‌های واقعی و مهمی که مربوط به حفاظت از میراث فرهنگی، محیط‌زیست و گردشگری است. تصمیم‌گیری در این موارد نیازمند بررسی‌های دقیق و مشورت با کارشناسان مختلف است تا بهترین راه‌حل‌ها پیدا شود.
به هر روی، باغ عباس‌آباد بهشهر، نمونه کم نظیر باغ‌های تاریخی برون‌شهری بوده و براساس ضوابط ملی و جهانی نباید به محیط شهری الحاق شود.باغ عباس‌آباد، میراث جهانی و بزرگ‌ترین و منحصربه‌فردترین باغ ایرانی است که در قلب جنگل‌های هیرکانی ساخته شده و شهرت جهانی دارد.
لازم است علاوه بر ارگان های نظارتی استانی، مسئولان رده بالای میراث فرهنگی و محیط زیست یونسککشور به این امر مهم ورود کنند و مانع از عمل غیر کارشناسی شوند تا مبادا از این ترک فعل و چشم پوشی، در آینده پشیمان شویم!
مازندران / مسعود پاشنا
