محسن مهدیان نوشت؛ پیام کوتاه رهبر انقلاب به همایش رسانه ملی بدین شرح است:
«جناب آقای جبلی؛ شما و این حضرات نقش بی‌بدیل رسانه و تبلیغ را در پیکارهای کنونی جهان - که بیش از همیشه است - می‌دانید. امروز پیروزی یک طرف را توانایی او در گرفتن و رساندن پیام و روایت او از واقعیت، رقم می‌زند؛ بسیار پیش و بیش از آنکه ابزارهای نظامی وارد میدان شوند و در آن اثر بگذارند. ما در این عرصه مهم باید دقت و تلاش و ابتکار خود را مضاعف کنیم. این پیام من به این همایش است.»
و اما چند نکته:
یکم. پیام رهبر انقلاب تنها به رسانه ملی نیست؛ حداقل اینکه همه رسانه‌ها و فعالان شبکه‌های اجتماعی مخاطب این پیامند. این عمومیت را می‌توان از روح حاکم بر پیام به سادگی استنباط کرد. همچنین متن پیام دارای گزاره‌هایی است که جایگاه و قدرت رسانه را توضیح می‌دهد و از این منظر توجه بدان برای حاکمیت سیاسی و حکمرانی مجازی نیز بسیار بااهمیت است.
دوم. فرمودند «نقش رسانه در پیکار کنونی جهان...»؛ این تعبیر به روشنی از جایگاه متفاوت رسانه امروز می‌گوید. رسانه تنها ابزار اطلاع‌رسانی نیست؛ گذشت آن روزگار. رسانه تنها ابزاری برای گفت‌وگو و شعار آزادی بیان و غیره هم نیست؛ البته این هست، اما حداقلی از ماجراست. رسانه امروز ابزار کلیدی و نقش‌آفرین در مناسبات و معادلات تعیین قدرت در جهان است؛ حرکت به سمت قدرت مردم یا شیطان.
سوم. پیروزی در یک جبهه- و نه صرفا پیروزی در رسانه- را اینطور توضیح دادند: اول گرفتن پیام، دوم رساندن پیام و سوم روایت از واقعیت.
گرفتن پیام: گرفتن پیام یعنی اول ارتقای انسانی و دوم رشد تکنیکی کسب پیام. ارتقای انسانی یعنی با سازوکار سنتی و گذشته خبرنگاری نمی‌شود پیام را کسب کرد. نه فقط رشد علم و مهارت خبری، بلکه به هویت و خرد و هوش رسانه‌ای علی‌حده نیاز داریم؛ انسان‌های جامع و خودساخته‌ای که خودشان جزئی از دریافت پیامند. توضیحش بماند بعد.
رساندن پیام: اما بخش دوم رساندن پیام است. رساندن پیام یعنی اولا قدرت دادن به پیام و ثانیا توسعه و رشد ابزارها و مدل‌های توزیع پیام. قدرت دادن به پیام یعنی روش‌هایی که پیام اقناعی را برای اصابت به ذهن و قلب مخاطب قوت و عمق ببخشد. اما توسعه و ارتقای توزیع پیام متکی به شناخت و مسلط شدن بر دنیای جدید رسانه است.
روایت از واقع: اما سوم فرمودند روایت از واقع. دریافت پیام و توزیع پیام یک‌سوی ماجراست، اما سوی دیگر ماجرا روایت از واقعیت است. می‌فرمایند قدرت در اختیار کسی است که توانایی روایت از واقعیت دارد. دیدن و خبر دادن از واقعیت کفایت نمی‌کند. بین دیدن و نگاه کردن تفاوت هست. روایت از واقعیت یعنی درست دیدن و عمیق دیدن واقعیت. روایت از واقعیت یعنی دیدن لایه‌هایی از واقعیت که چشم ظاهربین آن را فهم نمی‌کند؛ یعنی روایتی از واقعیت که جامع است، کلان است، عمیق است، راهبردی است. چنین روایتی چشم مسلح می‌خواهد که در غیر این صورت روایت پیروزی در جبهه مقاومت را روایت شکست گزارش می‌کند؛ فرقی هم نمی‌کند که نیتش شر است یا خیر.
چهارم. فرمودند رسانه پیش‌تر و بیشتر از ابزار نظامی عمل می‌کند. یعنی شرایط جنگ را ببینیم و متوجه باشیم که امروز درگیر یک جنگ ترکیبی هستیم که در این جنگ هیبریدی آنچه مؤثرتر است جنگ در حوزه رسانه و افکار عمومی است. به سخن دیگر در این جنگ ترکیبی همه اجزای نزاع در خدمت جنگ در ساحت ذهن است. آیا حقیقتا این طور آماده شده‌ایم و آرایش جنگی گرفته‌ایم؟
به تعبیر دقیق‌تر اگر در هر عرصه‌ای قوت پیدا کنیم، چه در عرصه نظامی و چه دیپلماسی و چه اقتصادی و چه هرچه اما اگر در عرصه رسانه منفعل باشیم و به جهت حکمرانی دچار ضعف شویم، میدان جنگ را واگذار کرده‌ایم. با این سخن آیا حکمرانی ما در عرصه فضای مجازی پیش‌تر و بیشتر از عرصه نظامی مجهز و آماده است؟
پنجم و در نهایت اینکه فرمودند دقت و تلاش و ابتکار. به این فهم که عرصه امروز جهاد رسانه‌ای این سه رکن را توأمان می‌خواهد. دقت یعنی علم و عقلانیت. تلاش یعنی اقدام جهادی. اساسا غیرجهادی در این عرصه نمی‌توان وارد شد و نتیجه گرفت. دست آخر ابتکار است. ابتکار یعنی هنر و خلاقیت. رسانه امروز به‌غایت به ساحت هنر نزدیک شده است و دیگر نمی‌تواند با مدل خبررسانی گذشته اداره شود. امروز رسانه‌ای که قدرت خلاقیت و هنر نداشته باشد، حتما در این جنگ شکست می‌خورد.
خلاصه اینکه پیام رهبر انقلاب خطابش تنها به مدیران رسانه ملی نیست؛ همه خود را مخاطب آن بدانیم؛ هم در سطح سربازان و سرداران جهاد تبیین و هم در سطح حکمرانی سیاسی.
