«رضا لاری پور» در گفت‌وگو با ایلنا، درباره وضعیت اشتغال ۳۰ هزار پزشکی که طبابت را رها کرده‌اند، گفت: قشر زیادی از دانشجویان در رشته‌های مختلف از دانشگاه‌های گوناگون فارغ التحصیل شده‌اند و در رشته خود فعالیت نمی‌کنند و به شغل‌های دیگری روی آورده‌اند، لذا صرف تحصیل رایگان برای رشته‌های مختلف هیچ ضمانت اجرایی برای کار کردن ایجاد نمی‌کند. تنها در رشته‌ها ی پزشکی است که افراد را مجبور می‌کنند در مناطق محروم شروع به کار کنند، در حالی که در این مناطق هم نیاز به مشاغل دیگر مانند معلم مهندس و فنی کار است.
وی افزود: وظیفه مسئولان این است متناسب با نیاز جامعه نیرو تربیت کنند و در این صورت جامعه با معضل بیکاری مواجه نمی‌شود. در صورتی که با تربیت نیروهای مازاد، حجم بیکاری افزایش پیدا می‌کند و بودجه کشور هدر می‌رود؛ رشته‌های پزشکی هم از این قاعده مستثنی نیست. وقتی تعرفه‌های پزشکی متناسب با نوع فعالیت، کار، سختی و سنواتی که از عمر فرد می‌گذرد نباشد فرد ترجیح می‌دهد یا از آن حرفه مهاجرت شغلی کند یعنی به شغل دیگری روی آورد و یا مهاجرت جغرافیایی کند و به کشور دیگری برود.
سخنگوی سازمان نظام پزشکی در کشور ما دو مهاجرت شغلی و جغرافیایی در حال وقوع است. چون پزشکان کشور از درآمد متناسبی برخوردار نیستند و معیشت آن‌ها دچار اشکال است، لذا به حرفه‌های دیگری روی می‌آورند مانند دلالی که شغل‌های پنهانی هستند که درآمد بالایی دارد. در مهاجرت جغرافیایی، قشری از جامعه پزشکی ترجیح داده است به کشور دیگری که استقبال بهتری می‌شود و از درآمد و زندگی بهتری ممکن است برخوردار باشند، مهاجرت کنند.
