به گزارش خبرنگار مهر، مهرماه سال ۵۷، در حالی که مدارس باز شده بود، دانش‌آموزان سبزواری به جای حضور در کلاس‌های درس، درگیر مسائل سیاسی و انقلاب بودند. این شهر نیز همچون دیگر نقاط کشور، تحت تأثیر فضای انقلابی قرار داشت و مبارزه با رژیم شاه در اولویت قرار گرفته بود.
فضای سبزوار در آن روزها به شدت سیاسی بود. تصویر بزرگ امام خمینی (ره) به نمادی از انقلاب تبدیل شده بود و در تظاهرات مختلف به چشم می‌خورد. در کنار عکس امام، تصویر دکتر شریعتی نیز در راهپیمایی‌ها دیده می‌شد.
شامگاه شنبه ۱۸ آذرماه، مصادف با شب تاسوعا، مردم سبزوار در مقابل مسجد جامع برای عزاداری تجمع کرده بودند که با واکنش نیروهای نظامی مواجه شدند. مأموران برای متفرق کردن مردم از گاز اشک‌آور استفاده کرده و سپس به سمت آن‌ها تیراندازی کردند. در این حادثه، محمد صانع زرنگ و سفرعلی برقمدی در مقابل مسجد جامع به شهادت رسیدند
پس از این واقعه، حسین ماسیانی، هنرمند سبزواری، تصویر شهید مسکانی را که از شاگردانش بود، در مقابل مسجد جامع و روی نرده‌های مشبک آهنی به تصویر کشید.
با فرار شاه از کشور، مردم دوباره به خیابان‌ها ریختند و به تظاهرات پرداختند، اما این بار با خوشحالی و امید به پیروزی انقلاب. در روز آزادی، مردم به صورت خودجوش به پذیرایی از یکدیگر پرداختند و در یکی از خیابان‌ها شربت زعفران توزیع می‌کردند.
