به گزارش خبرگزاری فارس از نطنز، بوی عید دیگر مثل سالهای قبل در شهرها نمیپیچد، مردم برای کرونا و دماغی ندارند ایستادن در صف مرغ یارانهای از یکسو و دلهره این ویروس منحوس از سوی دیگر و بیکار شدن پدر خانواده بار مشکلات را افزون کرده است.
اما اینها قسمتی از ماجرای نوروز است و باید برای نوروز آماده شد، گلخانههای موقت گل در گوشه و کنار شهر برپا میشود گلها در گوشه و کنار شهر خودنمایی میکنند و مردم هم گلدانهایشان را تعویض و گلهای جدید را در باغچههایشان میکارند.
همهچیز بوی بهار میدهد شکوفههای درختان کمکم باز میشود و زندگی تازه و جریان دوباره میگیرد، ماهیفروشها، ماهیهای قرمز خودشان را در شهر بساط میکنند در گوشه دیگر شهر بچهها سبزههایشان را میآورند تا آنها را بفروشند و برای خودشان خرج عیدی پیدا کنند.
بازار شلوغ است، مغازهها مملو از کودکانی است که باذوق و شوق لباس میپوشند و کفشهایشان را برای صبح عید آماده میکنند، عید در راه است اما در زمان قدیم شهر بادرود رسوم عید تفاوت داشت.
از پنجه تا یاروفه به روایت جوانان دیروز
با حاج عباس کفاشی همکلام شدیم، از وی رسوم قدیم نوروز بادرود را پرسیدیم، اینگونه گفت: در زمان قدیم همه ماهها 30 روزه بود و مردم سال 12 ماه را چه در بادرود مشغول کار کشاورزی و دامداری مختصر بودند و چه مردهایی که خارج از بادرود برای کار دیوارکشی گلی که در شهر به چینه معروف است و هنر اصلی مردان بادرود در زمان قدیم محسوب میشده مشغول فعالیت بودند و پنج روزبه عید مانده همه دست از کار میکشیدند.
پنج روز مانده به عید در بادرود به پنجه معروف است که حکایتی شنیدنی دارد، آب باد (بادرود) که از سرچشمههای کرکس جاری میشود در طول سال صاحب داشته و هرکس طبق نوبت خود آب را برای کار کاشت و برداشت استفاده میکرده است، اما طبق رسم کهن پنج روز مانده به عید این آب برای عموم مردم بوده و به شهر میآمده و آبانبارها پر و حمامهای خزینهای پر از آب میشدند و مردم برای نظافت عید نوروز به حمام میرفتند و برای ذخیره منزل از آبانبار آببرمی داشتند.
در این پنج روز مردها به کمک زنان خود میشتافتند تا خانه را نونوار کنند خانههای خشتی و گلی خانههایی که چندین خانوار در آن زندگی میکردند حیاط بزرگ و چندین اتاق دورتادور که به نظافت و تمیزی و آماده کردن عید خود مشغول میشدند در این پنج روز حمامهای عمومی شهر مملو بود از جمعیتی که خودشان به حمام میرفتند تا تازه شوند.
اما یک روز مانده به عید در فرهنگ بادرود بانام یاروفه مشهور است، یاروفه فرهنگی است که پیر و جوان خرد و کلان کودک و بزرگ از صبح ۲۹ اسفند به نظافت خانه، کوچه، محله و شهر مشغول میشوند و همهجا را آبوجارو میکنند تا از عید استقبال کنند.
عیدی از تخم مرغ رنگی تا سکه پول
شب عید که میشد بچهها از ذوق و شوق عید خوابشان نمیبرد، بارها و بارها لباس عید را میپوشیدند و هنگام خواب آن را بالای سرخود قرار میدادند، بچهها تا صبحها بار از خواب بیدار میشدند و به لباسها نگاه میکردند، کودکان صبح زود، هنوز آفتابنزده از خواب بیدار میشدند و به امید گرفتن عیدی راهی خانه مادربزرگ میشدند.
مادربزرگها از قبل از عید تخممرغها را جمع میکردند آنها را رنگ میکردند و هر تخممرغی را به نام نوه نامگذاری تا صبح عید به آن نوه عیدی بدهند، بعضیها هم به وضعشان خوب بود سکههای چند ریالی را آماده میکردند، چقدر این هدیهها برای بچهها دلچسب بود.
بازی گردو تا بازی بومی محلی تخم مرغ
زمان قدیم بعد از عید دیدنی و دیدار پدربزرگها و مادربزرگها، مردم کنار هم در کوچه در کنار هم جمع میشدند و بازیهای بومی محلی قدیمی را انجام میدادند اولین بازی، بازی گردو بود، در بازی گردو یا به گویش محلی "کآو اوز "که میتواند دو نفر یا تعداد بیشتری بازیکن داشته باشد، یک نفر دو گردو را پرت میکند و نفر دوم باید گردوی خود را طوری بیندازد که به گردوی اول نفر اول بخورد و اگر این اتفاق افتاد، هر سه گردو مال نفر دوم است.
بازی بعدی بومی محلی بازی تخممرغ است، در بازی تخممرغ یا به گویش محلی "کآو خاخ"، نفر اول یک تخممرغ در دست دارد که سر آن بیرون است و نفر دوم باید بتواند با تخم. مرغ دیگری سر پوسته این تخممرغ را بشکند و اگر بتواند این کار را انجام دهد، تخممرغ مال او میشود.
عروسی بادیا تماشا داره
از رسومات خوب بادرود در عید سه رسم دیگر هم میتوان به آن اشاره کرد، اول اینکه اگر کسی در طول سال داغدیده بود در عید نوروز برای سرسلامتی و خارج کردن پیراهن مشکی از تن عزادار به منزلش میرفتند و دوم اینکه چنانچه کسانی براثر سوءتفاهم باهم قهر بودند توسط بزرگان آشتی داده میشدند و سومین و شیرینترین رسم بحث جذاب عقد و عروسیها بود که در ایام عید رونق ویژه داشت و عروسی بادرودی ها بهصورت سنتی برگزار میشد که مردان رقص چوپی انجام و شعر معروف
عروسی بادیا تماشا داره
دخترای با نمک هیچی نداره
ای گل بلبل ای گل سنبل
جشن عروسی مبارکش باد، از جمله اشعار معروف عروسی بادرودیها در زمان قدیم بوده است.
عکس و فیلم
انتهای پیام/۶۳۰۲۵/آ ۳۰/ی