یک. این روزها برخی تحلیلگران، چهره‌های شاخص و فعالان حوزه سیاست و رسانه با نگرانی و آب‌وتاب زیاد، از بحران‌هایی سخن می‌گویند که سال آینده بر سر کشور در حوزه‌های مختلف و به‌ویژه زمینه اقتصادی خواهد آمد و معمولا در تحلیل‌هایشان، نقش ترامپ را پررنگ می‌بینند. به‌زعم آنان، ترامپ کمر بسته که این بار یعنی در دور دوم مسئولیتش، به هر قیمت شده پشت جمهوری اسلامی را به خاک بمالد و ما را تسلیم کند.
دو. معتبرسازی حملات و سیاست‌های تهدید نمایشی ترامپ، گویا برای برخی در داخل به پز روشنفکری و دلسوزی تبدیل شده است. شخصی تلویحا نوشته که آن تصمیم سخت به سررسید و نزدیک شده و امروز سر دوراهی هستیم، یا مذاکره می‌کنیم و به عضوی از جامعه جهانی تبدیل می‌شویم و یا به خط پایان نزدیک می‌شویم. دیگری نوشته که ترامپ می‌دانسته که نامه‌اش جوابی نخواهد گرفت، پس دلیل نامه نوشتن او، ایجاد اجماع در اذهان جهت آغاز اقدام جدی و سخت علیه ایران است. صفحات پایگاه‌های اطلاع‌رسانی داخلی پر از مضامینی ازاین‌دست است.
سه. سؤال این است: ترامپ دقیقا چه می‌تواند بکند و چرا در دور اولش نکرد؟ لازم به ذکر است اولین حمله مستقیم و رسمی موشکی نیروهای مسلح ما علیه آمریکا در دوران ترامپ اتفاق افتاده است. این حمله، اولین برخورد سخت و نظامی یک کشور علیه آمریکا پس از جنگ جهانی دوم است. پهپاد آمریکایی در دوران ترامپ به دست رزمندگان ایرانی ساقط شده است. جالب است که ترامپ پس از ساقط شدن پهپاد، از ایران تشکر کرد که پهپاد دیگر که حامل مسافر بوده را مورد اصابت قرار نداده‌ایم.
چهار. واقعیت این است. ترامپ و تمام تهدیدات و سبک‌سری‌هایش، تنها زمانی اعتبار پیدا می‌کند که در ذهن ما جدی گرفته شود. به‌بیان‌دیگر، تمام اقدامات، نامه‌ها، حملات و نمایش‌های ترامپ، تعداد زیادی صفر است که اگر رقم ۱ پشت آن بیاید عمل می‌کند. ترسیدن از تهدید همان ۱ است.
پنج. زاویه دیگر که توصیه‌کنندگان به مذاکره با ترامپ بدان توجه نمی کنند آن است که باید دید ترامپ با متحدان و دوستانش چه کرده است. آمریکا و کانادا هم مرز، هم‌زبان، هم دین و هم فرهنگ‌اند اما امروز با سیاست‌های ترامپ میانشان اختلاف عمیق شده و دولت آمریکا جنگ مالیاتی و تعرفه علیه کانادا را آغاز کرده است.این برای همه پیام دارد. آمریکایی که با کانادا از در تخاصم وارد می‌شود، می‌خواهد با دشمنانش چه کند؟!
نویسنده : سیدمحمد بحرینیان
