به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ کردستان و کرمانشاه هر کدام به تنهایی سراسر جاذبه و تنوع برای دیدن و شنیدن هستند که برای سفر به هر یک از آنها باید یک فرصت طولانی بهوجود بیاید تا بتوان با فراغ بال به تماشای آن حجم از زیبایی نشست و زمانی را به شناخت فرهنگ و مردم اصیلش اختصاص داد. از این رو، امکان بازدید از تمام جاذبههای این دو استان کردنشین در مدتی کوتاه وجود ندارد، اما در یک فرصت یک هفتهای میتوان با شروع سفر از سنندج، به سمت اورامانات پیش رفت و با عبور از پاوه، به سمت کرمانشاه حرکت کرد و یک سفر شگفتانگیز و پرخاطره را ثبت کرد.
باتوجه به مسافت بیش از 400 کیلومتری به اورامانات که باید از یک مسیر کوهستانی حادثهخیز عبور کرد و احتمالا نزدیک به 12 ساعت طول بکشد، میتوان سفر را از «بیجار» آغاز کرد و بدون خستگی و فشردگی به سمت اورامانات پیش رفت. در این سفر، اگر از تهران آغاز شود، باید از سمت کرج و قزوین به سمت زنجان رفت و پس از عبور از شهرهای کوچک و بزرگ پس از 5 ساعت رانندگی به شهر «بیجار» برسید.
«بیجار» شهری باستانی با قدمت 5هزار ساله است که عمدتا محل گذر به سمت سنندج و دیگر نقاط غرب کشور است، این سفر میتواند اولین مقصد سفری باشد که آن را آغاز کردهایم؛ شهری مرتفع که به دلیل گندمزارهای طلایی رنگش به آن لقب «انبار غله باختر» داده اند. بیجار یکی از شهرهای زیبای کوهستانی با آب و هوای بسیار مطبوع است که در آن هم میتوان تاریخی به قدمت هزاره چهارم پیش از میلاد را دید و هم محو طبیعت بکر و حیرتانگیز در قله «قمچقای» شد. پس فرصت مناسبی است تا یک روز را در بیجار گذراند و هم گشتی در شهر و بازار سنتیاش زد و از غذای محلی آن خورد و هم به بازدید تعدادی از جاذبههای آن رفت.
پس از گشت و گذاری یک روزه در بیجار، باید مسیر سفر را به سمت شهر موسیقی و آواز یعنی «سنندج» ادامه داد. سنندج شهری است که تاریخ و طبیعت را یکجا در خود جای داده و پا به هر منطقه تاریخی آن که بگذارید با یک طبیعت بسیار زیبا هم مواجه میشوید. عمارت خسروآباد یکی از این جاذبهها است که در کنار به رخ کشیدن تاریخ ارزشمند خود، جلوه ویژهای از سرسبزی و زیبایی را به تصویر میکشد. سنندج شهری است مملو از عمارتها، حمامها، پارکها و مراکز تفریحی و تجاری که هر بخشی از آن جذابیت منحصر بهفرد خود را دارد و باید حتما دو روزی را برای گشت و گذار در آن اختصاص داد تا هم به بازار سنتی آن رفت و هم پارک جنگلی امیریه را دید. سنندج را پایتخت موسیقی ایران میشناسند، اما به آن شهر هزار تپه و پایتخت کتاب ایران هم میگویند . در نتیجه ترکیبی، از هنر، فرهنگ و طبیعت را میتوان یکجا در سنندج مشاهده کرد.
پس از عبور از سنندج و کمی دورتر از آن، سد زیبای «قشلاق» قرار دارد که بهدلیل جمع شدن آب در پشت سد و ایجاد یک دریاچه آبی رنگ بسیار زیبا، طبیعتی بسیار چشمنواز را بهوجود آورده که حتی برای استراحتی کوتاه هم که شده باید در آنجا توقف کرد و اندکی انرژی گرفت.
دیگر زمان رفتن به مهمترین جاذبه سفر یعنی «اورامانات» رسیده است و زمانی که به پاسگاه مرزی «تهته» میرسید، شکوه و زیبایی اورامانات را مشاهده خواهید کرد. در اینجا به یک دو راهی میرسید که از هر مسیری که بروید جذابیت منحصربهفرد خود را دارد. اگر مسیر روستایی را انتخاب کنید، با روستاهای بسیار زیبایی در طول مسیر مواجه می شوید که اگر بخواهید برای تماشای هر یک از آنها توقف کنید و گشتی بزنید، باید زمان سفر خود را به یک ماه برسانید. روستاهایی با خانههای پلکانی بسیار زیبا که روز و شب متفاوتی را به تصویر میکشند.
در این جاده پر پیچ و خم و باریک از روستاهای کماله، اورامانات تخت، گردنه ژالانه و بلبر عبور میکنید و در انتهای مسیر به روستای بسیار چشمنواز «سلین» میرسید. البته مقصد سفر در اورامانات به انتخاب خودتان و با توجه به محل اقامتتان خواهد بود. در نوروز تقریبا در تمام روستاهای منطقه اورامانات جشنهای نوروزی برگزار میشود که میتوان یکی از آنها را بهعنوان مقصد اصلی انتخاب کرد و باقی روستاها را یا از آن فقط عبور کرد، یا گشتی کوتاه در آن زد.
جشنهایی که پر از رنگ، شادی، آواز و رقص است. در سلین، تماشای آبشار زیبایش شما را تا ساعتها محو خود میکند. پس از اینکه شبی را در این روستای زیبای پلکانی گذراندید و صبح را با صدای پرندگان و عبور و مرور مردمان خونگرمش که همیشه لباسهای زیبای کردی را بر تن دارند آغاز کردید، میتوانید مسیر را به سمت سد «داریان» در روستای «هجیج» ادامه دهید.
در هجیج حتما باید قایق سواری داخل این سد را امتحان کرد و آبشار زیبای آن را که از «چشمه بل» سرازیر میشود و به کُردی معروف به کانی بل است، به تماشا نشست. پس از آن در ادامه مسیر، با عبور از روستاهایی چون پالنگان زیبا و چند تونل به یک دو راهی میرسید که سمت چپ به پاوه کرمانشاه میرسد و سمت راست آن به روستای شگفت انگیز «نودشه». روستایی از توابع پاوه که در نقطه صفر مرزی با عراق قرار دارد.
در نودشه، با طی کردن مسافتی میتوان به بالای روستا رسید و از آنجا شهر حلبچه عراق و سد زیبایی را که در آن واقع است، مشاهده کرد. روستای کوچکی که در نزدیکی مرز قرار دارد و البته ورود و خروج برای عموم آزاد نیست و فقط مردم همان روستا و اقوامشان امکان رفت و آمد را دارند. پس از بازدیدی کوتاه از نودشه، زمان حرکت به سمت دو مقصد شگفتانگیز پاوه و کرمانشاه است.
پاوهای که شب و روز آن سراسر زیبایی است؛ آن هنگام که در شب به زیباترین شکل ممکن خود درمیآید و چراغ خانههایی پلکانی، منظرهای فرای انتظار را به تصویر میکشند، آسمانی که سورمهای رنگ است و ستارگانی که میدرخشند. پس از آن باید به سمت مقصد نهایی سفر یعنی «کرمانشاه» پیش رفت.
اگر تا پیش از سفربه کرمانشاه نمیدانستید که قرار است با چه چیزی روبهرو شوید و چقدر با تصوراتتان از چیزی که از این شهر در ذهن نقش بسته، تطابق خواهد داشت، اینک درست زمانی که وسط حیاطی در یک عمارت در کنار درخت خرمالو و حوضی لوزیشکل به آسمان آبی مینگرید، میدانید که با چه چیزی مواجه خواهید شد؛ با زیبایی بینظیری که فراتر از انتظار است. سفری که تا چشم باز میکنید خود را در کوچه پسکوچههای محله قدیمی کرمانشاه معروف به «پشت مسجد جامع» یا «سرای وکیلالدوله» میبینید.
کرمانشاه، شهری چهار فصل است قدم زدن در دل محله قدیمی با بافت سنتی و کوچههایی باریک، برای رفتن به بازار سنتی یا همان «تاریکه بازار» آغاز ماجراجویی در این شهر باستانی چند هزار ساله است. بازاری که در زمان خود بزرگترین بازار سرپوشیده خاورمیانه بهشمار میرفت و اکنون ۱۸ صنف شغلی را در خود جای داده است.
بعد از عبور از کوچههای تنگ و باریک بازار از میان صنف خیاطان، به «مسجد شافعیها»، یکی از جاذبههای این محله قدیمی میرسید. مسجدی با معماری اسلامی که به سبک مساجد امپراتوری عثمانی ساخته شده است و با ورود به این مسجد، تصویری از مسجد ایاصوفیه و بسیاری از مساجد استانبول در ذهن تداعی میشود.
پس از آن، با ادامه مسیر به راسته پارچهفروشان میرسید که شاهد اوج فرهنگ کردی در آنجا خواهید بود. پارچههای رنگارنگی که خاص لباسهای کردی است و بازار با پارچههایی با طرحهای خاص تماشایی میشود. در انتهای این راسته بازار، مسجد و مدرسه عمادالدوله یکی از قدیمیترین مساجد این شهر قرار دارد. اگرچه باید از ورودی تاریکی عبور کنید اما با باز شدن در حیاط، وارد فضای بسیار بزرگ و زیبایی میشوید که وسط آن حوض بسیار بزرگی قرار دارد و با ساختمانهای آجری با دیوارهای کاشیکاری شده و معماری منحصر به فرد احاطه شده که نمای بسیار زیبایی را به محیط بخشیده است.
با خروج از بازار سرپوشیده به خیابانی میرسید که مملو از خوراکیها و شیرینیهای مخصوص کرمانشاه است. قدم زدن در خیابانهای کرمانشاه است که میتواند چهره واقعی مردمان میهماننواز، نجیب و سختکوش این دیار را نشان دهد.
زمانی که برای خوردن آش عباسعلی یا فرنی مخصوص کرمانشاه به یکی از مغازهها وارد میشوید و شروع به گفتوگو با آنها میکنید با خوشرویی و ذوق تمام، به معرفی تکتک شهرها و مقاصد گردشگری همراه با بیان تاریخ آنها و هرآنچه میتواند برای یک بازدیدکننده جذاب باشد، میپردازند. درست پس از صحبت با مردمان خونگرم کُرد متوجه میشوید که ادبیات، تاریخ، هنر و موسیقی تا چه اندازه در تار و پود زندگی این مردم تنیده است و در واقع بخش جداییناپذیر از اصالت و فرهنگ کردی است که در حفظ و انتقال آن به آیندگان نهایت تلاش خود را میکنند.در واقع موسیقی، بخش جداییناپذیر از فرهنگ این شهر است که آن را به یکی از مراکز موسیقی کردی و ایرانی تبدیل کرده است.
اما شاید کرمانشاه را بیش از هر چیزی با طاق بستان و بیستونش بشناسید که بهدلیل قدمت ۸ تا ۱۲ هزار ساله خود و وجود کتیبه داریوش، دیوارنوشتها، مجسمه موسوم به هرکول، کاروانسرای شاه عباسی و دیگر آثار باستانی و تاریخی، باستانشناسان، علاقهمندان به تاریخ و گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به خود جلب میکند. اگر به دیدن شهری با طبیعت زیبا، مردمان مهربان و خونگرم و آثار تاریخی منحصر به فرد علاقهمندید، از سفر به کرمانشاه غافل نشوید و از تجربه آن لذت ببرید.
البته در سفر به کرمانشاه حتما باید به بهشت هزار تکه آن یعنی «تالاب هشیلان» نیز رفت. منطقه محافظت شدهای که زیست بوم انواع حیوانات و پرندگان از مارهای آبی گرفته تا فلامینگو است. تالابی که از ۱۱۰ جزیره تشکیل شده که پس از بارندگی به زیر آب میروند و با پوشش گیاهی خاص خود منظره بینظیری را به تصویر میکشند. در سفر به کرمانشاه در مسیر روانسر روزی را در روستای اللهیارخانی برای تماشای این طبیعت بکر و بسیار زیبا بگذرانید و البته نکات مهم سفر به مناطق محافظت شده را هم درنظر بگیرید.
عکس ها توسط حسین چابک برداشته شده است