با خوب و بد بودنش کاری نداریم؛ اما نه گرفتن پول میلیاردی توسط محسن تنابنده اتفاق عجیبی در دنیای سلبریتی ها و دورهمی هایشان است، و نه وجود تبلیغات طولانی در یک سریال بی سابقه است؛ مسئله اصلی موفقیت صدا و سیما و مدیرانش در از دست دادن هرچه بیشتر مخاطب و شوراندان مخاطبان سابق و اسبق علیه خود است.
به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، پیش و بیش از هر کسی مدیران سازمان صدا و سیما هستند که باید اتفاقات مربوط به سریال پایتخت ۷ را واکاوی کنند البته اگر تمایلی برای حفظ مخاطبان فعلیشان و از دست ندادن این تعداد مخاطب باقی مانده دارند.
یکی از بارزترین انتقادات به "پایتخت ۷"، حضور پررنگ و آزاردهنده‌ی تبلیغات در دل داستان است. مخاطبان از قرارگیری نامناسب آگهی‌های تجاری در میان دیالوگ‌ها و صحنه‌های سریال گلایه دارند.
در اوج ریزش مخاطب مدیران سازمان فکر می‌کنند با یک سریال احتمالاً برخی از مخاطبان بازگشت داشته‌اند، ذوق کرده و هرچه در توان دارند در مسیر بازرگانی و کسب سود از آن استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد صداوسیما و تهیه‌کنندگان، این بار نیز منافع مالی را بر جذابیت هنری و رضایت بینندگان ترجیح داده‌اند.
سهم ۲۰ میلیاردی از بودجه ۱۰۰ میلیاردی
عدد منتسب به درصد محسن تنابنده در سریال پایتخت ۷ به هیچ وجه با حال و هوای اعداد و ارقام حاکم بر زندگی مردم مطابقت ندارد و فاصله بسیاری با حال و هوای مردم دارد. اما در هر حال این فضا برای چنین افرادی و در چنین شرایطی مهیا بوده و عجیب نیست آنها استفاده ببرند.
کسی در برابر پیشنهاد خوب و درآمد خوب مقاومت نخواهد کرد اما از آن پس نگاه مردم و انتظارات مردم از او متفاوت خواهد بود و دیگر هر حرفی را از وی، درباره مردم داری و مردم مداری، نخواهند پذیرفت.
تکرار اشتباهات گذشته
با وجود تمام انتقادات به فصل‌های قبلی، به نظر می‌رسد سازندگان و صداوسیما ترجیح داده‌اند به جای اصلاح روش‌ها، همان مسیر قبلی را ادامه دهند. از تبلیغات بیش‌ازحد گرفته تا پرداخت‌های نامتعارف به بازیگران، همه نشان می‌دهد که اولویت‌ها تغییر نکرده است.
واکنش مردم: "پایتخت" دیگر آن سریال قدیمی نیست
برخی بینندگان معتقدند کیفیت این فصل نیز مانند فصل ششم، افت محسوسی داشته است. نبود فیلمنامه‌نویس اصلی (خشایار الوند) و تغییرات ناگهانی در بازیگران، از عوامل اصلی این نارضایتی‌هاست.
در هر حال "پایتخت ۷" روی آنتن رفته، اما سوال اصلی اینجاست: آیا این سریال هنوز همان اثر محبوب و باکیفیت گذشته است، یا فقط به ابزاری برای درآمدزایی و تبلیغات تبدیل شده؟ پاسخ این سوال را باید در نظرات مخاطبان جستجو کرد.
سئوال مهم در این میان این است آیا مدیران صدا و سیما حواسشان است که نوع نگاه مخاطبان سابق و اندک مخاطبان فعلی این رسانه به سریال پایتخت ۷ و تبلیغات آن و داستان و غیره ناشی از چیست؟ رویگردانی مخاطبانی که زمانی پای کار تلویزیون بودند یک فاجعه برای یک رسانه با آن همه نیرو و گستره محسوب می‌شود. عملکرد مدیران و مسئولین این رسانه باعث شده است مخاطب دنبال کوچک‌ترین بهانه‌ای برای نقد کشیدنش باشد. رسانه ای که قرار بود ملی باشد اما حالا با مخاطب خود فاصله بسیار بسیار زیادی دارد.
سریال پایتخت ۷ از کیفیت پایین برخورد است و اساس نیازی به تکرار مکررات وجود ندارد. تبلیغات و هزینه‌های ناشی از آن و درصدهای افراد و اتفاقات رخ داده درون امور بازرگانی صدا و سیما نیز جای تامل دارد. اما شیوه عملکرد مدیران این رسانه و بی توجهی به نقدها از همه مهم تر و آسیب زننده تر است.
