به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری در مطلبی با عنوان جنگ دریایی احتمالی و رقابت دریایی چین-آمریکا در صفحه خود نوشت:
گزارش منتشر شده در مجله "فارین افرز" توسط استیفن بیدل و اریک لاپس به بررسی تحول در موازنه قدرت دریایی بین ایالات متحده و چین می‌پردازد. طی دو دهه گذشته، برتری عددی نیروی دریایی آمریکا به طور چشمگیری کاهش یافته است. در حالی که پیش‌تر آمریکا با ۲۸۲ کشتی جنگی در برابر ۲۲۰ کشتی چینی برتری داشت، امروز چین با ۴۰۰ کشتی در مقابل ۲۹۵ کشتی آمریکایی، از نظر تعداد پیشی گرفته است.
با این حال، ارزیابی صرفاً عددی نمی‌تواند تصویر کاملی از وضعیت ارائه دهد. کشتی‌های آمریکایی همچنان از نظر اندازه، فناوری، تسلیحات و آموزش خدمه برتری دارند. نیروی دریایی آمریکا دارای ۴۹ زیردریایی هسته‌ای تهاجمی، ناوهای هواپیمابر بیشتر و کشتی‌های جنگی قدرتمندتری است، همچنین از تجربه عملیاتی بیشتری در درگیری‌های واقعی برخوردار است.
مهم‌ترین مزیت چین، ظرفیت عظیم صنعت کشتی‌سازی آن است که بیش از ۲۰۰ برابر همتای آمریکایی خود قدرت تولید دارد. این ظرفیت صنعتی در یک جنگ طولانی‌مدت به چین امکان می‌دهد ناوگان خود را به سرعت گسترش داده یا تلفات را جبران کند. این وضعیت یادآور الگوی مشابهی در جنگ جهانی دوم بین آمریکا و ژاپن است، با این تفاوت که این‌بار آمریکا در جایگاه قدرتی قرار دارد که از مزیت کیفی برخوردار است اما ظرفیت تولید محدودی دارد.
در سال‌های اخیر، شکاف کیفی نیز به تدریج در حال کاهش است. ناوشکن‌های چینی کلاس "رنهای تایپ ۰۵۵" تقریباً قابلیت‌های مشابهی با رزم‌ناوها و ناوشکن‌های فعلی آمریکا دارند. ایالات متحده با چالش‌های جدی در ساخت کشتی مواجه است؛ امروزه ساخت یک ناو هواپیمابر ۱۱ سال و ساخت یک زیردریایی یا ناوشکن ۹ سال طول می‌کشد، در حالی که چین در حدود نیمی از این زمان، کشتی‌های مشابه می‌سازد.
نویسندگان هشدار می‌دهند که ایالات متحده باید سریعاً برای اصلاح این عدم توازن اقدام کند، چه با گسترش ظرفیت کشتی‌سازی و چه با ذخیره‌سازی مواد استراتژیک برای تولید نظامی در زمان بحران. فرض اینکه جنگ‌های آینده کوتاه‌مدت خواهند بود، می‌تواند منافع استراتژیک آمریکا را به خطر بیندازد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
