این باور که اسپرم می‌تواند به جنین آسیب برساند، یک افسانه قدیمی است که موجب نگرانی بسیاری از زنان باردار می‌شود. با این حال، طبق نظر کارشناسان پزشکی و تحقیقات علمی، اسپرم در دوران بارداری هیچ تهدیدی برای نوزاد محسوب نمی‌شود.
در واقع، چندین مانع طبیعی به خوبی از جنین شما محافظت می‌کنند. در مرحله اول، یک پلاگ مخاطی ورودی دهانه رحم را می‌بندد و از ورود باکتری‌ها و اجسام خارجی به رحم جلوگیری می‌کند. سپس، کیسه آمنیوتیک وجود دارد که جنین را از تاثیرات خارجی محافظت می‌کند. این موانع طبیعی باعث می‌شوند که اسپرم تقریباً هیچ تاثیری بر جنین نداشته باشد.
تا به امروز، هیچ شواهد علمی وجود ندارد که نشان دهد اسپرم به هر طریقی بر رشد جنین یا روند بارداری تاثیر می‌گذارد. با این حال، لازم است به این نکته توجه کنید که اگر زنی دارای موارد منع پزشکی مانند خطر زایمان زودرس یا عفونت باشد، پزشک ممکن است رابطه جنسی در دوران بارداری را برای او منع کند.
اگر شما هم جز زنان بارداری هستید که منع پزشکی دارید، باید بدانید که اسپرم حاوی موادی است که می‌تواند دهانه رحم را نرم کند. در نتیجه، در برخی موارد، اسپرم ممکن است شانس زایمان زودرس را کمی افزایش دهد. با این حال، این تغییرات جزئی هستند و بدن زنان باردار به طور کلی مواد موجود در اسپرم را تنظیم می‌کند تا جلوی هرگونه اثرگذاری بر جنین را بگیرد. البته اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید، حتما به توصیه‌های پزشک خود گوش کنید.
معمولاً وقتی زنی باردار می‌شود، بدن او تخمک‌گذاری را متوقف می‌کند و امکان بارداری مجدد وجود ندارد، اما در موارد بسیار نادر، که تنها چند نمونه مستند در سراسر جهان وجود دارد، یکی از سه حالت زیر می‌تواند رخ دهد:
علاوه بر این افسانه که ورود اسپرم به واژن در بارداری ضرر دارد، افسانه برعکس دیگری نیز وجود دارد که ادعا می‌کند اسپرم می‌تواند بر سلامت جنین تاثیر مثبت بگذارد. باید گفت که این ادعا نیز هیچ‌گونه پایه علمی ندارند و تحلیل‌های علمی هیچ ویژگی خاصی در اسپرم که به طور مستقیم بر سلامت نوزاد تاثیر بگذارد، پیدا نکرده‌اند.
اگرچه اسپرم حاوی مواد مغذی و هورمون‌هایی مانند پروستاگلاندین‌ها است، اما این مواد در شرایط عادی تاثیر چشمگیری بر بارداری ندارند. گفتیم که موادی در اسپرم (پروستاگلاندین‌ها) می‌توانند در اواخر بارداری به نرم شدن دهانه رحم کمک کنند، اما حضور آن‌ها معمولاً به اندازه‌ای نیست که اثر قابل توجهی داشته باشد.
فعالیت جنسی در این دوران می‌تواند برای سلامت روانی زنان بسیار مهم باشد. صمیمیت میان زوجین باعث تقویت ارتباط عاطفی می‌شود که به ویژه در دوران بارداری اهمیت دارد. داشتن رابطه منظم به حفظ هماهنگی و صمیمیت در رابطه کمک می‌کند که به نوبه خود تاثیر مثبتی بر وضعیت روانی هر دو طرف دارد. ارگاسم در دوران بارداری نیز می‌تواند باعث بهبود جریان خون و افزایش سطح اندورفین‌ها شود که به کاهش استرس و بهبود وضعیت کلی بدن کمک می‌کند.
در ادامه، چند نکته مهم برای داشتن رابطه جنسی در این دوران آورده شده است:
مواردی که رابطه جنسی در بارداری توصیه نمی‌شود، عبارتند از:
همان‌طور که گفتیم، ورود اسپرم به واژن در دوران بارداری برای زنانی که سابقه زایمان زودرس دارند، مجاز نیست. به طور کلی نیز باید علائم هشداردهنده زیر را بشناسید و در صورت مشاهده هر یک از آن‌ها سریعا به پزشک مراجعه کنید:
ورود اسپرم به واژن در بارداری ضرری ندارد، مگر اینکه خطرات خاصی مثل عفونت وجود داشته باشد. بنابراین، به طور کلی، وقتی اسپرم وارد بدن زن می‌شود، هیچ تهدیدی برای مادر یا جنین ایجاد نمی‌کند و هورمون‌های موجود در آن نیز به اندازه‌ای نیستند که باعث شروع زایمان زودرس شوند. برعکس، رابطه زناشویی در این دوران می‌تواند برای هر دو طرف، به ویژه برای زن، بسیار مهم باشد. صمیمیت جنسی علاوه بر لذت، فرصتی را برای ارتباط عاطفی با همسر شما فراهم می‌کند که در حفظ سلامت روانی و احساسی در طول نوسانات بارداری نقش بسزایی دارد.
